Dziewanna (szkic Stanisława Masłowskiego)
Dziewanna, studium akwarelowo-rysunkowe, pracownia fot. Muzeum Narodowego w Warszawie | |
Autor | |
---|---|
Rodzaj | |
Data powstania | |
Medium | |
Wymiary |
15,5 x 9,7 cm |
Miejsce przechowywania | |
Miejscowość | |
Lokalizacja |
Muzeum Narodowe w Warszawie, nr inw. Rys.Pol.11651 |
Dziewanna, studium, o wymiarach 15,5 x 9,7 cm, polskiego malarza Stanisława Masłowskiego (1853-1926) z 1875 roku, znajdujące się (2022) w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie[1]
Opis[edytuj | edytuj kod]
Akwarela, o wymiarach 15,5 x 9,7 cm, jest to szkic sygnowany u dołu po prawej: "ST.MASŁOWSKI." przedstawiający zieloną sylwetę kwitnącej żółto dziewanny. Po obu stronach głównego motywu zaznaczono zielonymi liniami łodyżki innych nieokreślonych, sąsiednich roślin.
Dane uzupełniające[edytuj | edytuj kod]
Omawiane studium - młodzieńcze dzieło 22-letniego artysty - jest w twórczości Masłowskiego przykładem wątku dekoracyjnego, w którym dominuje płaskie, dwuwymiarowe traktowanie przedmiotu. Jego początkiem jest bardzo wczesne - już w latach 1870-ych dokumentowanie otaczającej artystę natury. Ujawniła się wtedy indywidualna cecha jego talentu - poczucie dekoracyjności.[2][3]
Omawiając ten wczesny okres twórczości artysty - jego syn, historyk sztuki, Maciej Masłowski wyodrębnił grupę "inwentaryzatorskich rysunków", do których zaliczył między innymi rysunki ostu, dziewanny i trzcin (1875) (dwa pierwsze z nich podkolorowane akwarelą). Zwracał uwagę w związku z tym, że: [...] "Zachwyciła tutaj artystę konstrukcja owych arcydzieł natury, zainteresowała go budowa łodyg, liści, kwiatów. Kreska ostra i cienka znaczy ogólny zarys formy w najbardziej esencjonalnych i syntetycznych skrótach, a równocześnie jakże zdobniczych, rytmicznych, prawie ornamentalnych." Dalej kontynuował swe uwagi następująco: "Panuje tutaj dekoracyjność i linearyzm, chociaż intencje malarza miały, poznawczy charakter. Rysunki te wyprzedzały swoją epokę, a jak dalece były nowoczesne po przeszło ćwierćwieczu, niech świadczy fakt, że 'Oset' (z 1876-1878) występuje wielokrotnie jako winieta w secesyjnym 'Sfinksie' 1909 i 1912 roku"[4][5][6][7].
Tadeusz Dobrowolski - charakteryzując omawiany okres twórczości malarza - pisał (1960): "Godny podkreślenia wydaje się fakt, ze wspomniane wartości dekoracyjne pojawiły się w malarstwie Masłowskiego już przed r. 1880, a więc grubo przed powstaniem secesji, która tak silnie rozwijała rysunkowe elementy malarstwa[...]".[8]
Dekoracyjne walory wczesnej twórczości Masłowskiego dostrzegała również Halina Cękalska-Zborowska pisząc, że [...]"Wśród wiejskich motywów, ujętych często w skrótową formę ze skłonnością do podkreślenia jej dekoracyjnych wartości, na specjalne może miejsce wysuwają się motywy roślin i kwiatów, z bodiakami, ostami, które artysta opracowuje wiele razy[...] Maki, ślazy, dziewanny, dmuchawce, trawy, trzciny, ten bardzo interesujący materiał [...] jest wątkiem charakterystycznym dla twórczości tego artysty, dla jego własnych poszukiwań."[9] W dalszym ciągu konstatowała prekursorski charakter tej twórczości, gdyż - jak to określiła - Masłowski "na wiele lat zanim secesja pojawi się w naszym malarstwie, będzie wrażliwy na wartości linearne, na rytmizowanie dekoracyjne linii, będzie skłonny do ujmowania przedstawianej natury w ornamentacyjne formy."[...][10]
Omawiany obraz był reprodukowany w publikacji: Stanisław Masłowski - Materiały do życiorysu i twórczości, oprac. Maciej Masłowski, Wrocław, 1957, wyd. "Ossolineum" - reprodukcja czarno-biała poza tekstem nr 2 z następującym objaśnieniem: " 'Dziewanna', rys. akw., ok. 1875 r. Fot. J. Styczyński".
Literatura[edytuj | edytuj kod]
- Halina Cękalska-Zborowska: Wieś w Malarstwie i rysunku naszych artystów, Warszawa 1969, wyd. Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza
- Stanisław Masłowski - Materiały do życiorysu i twórczości, oprac. Maciej Masłowski, Wrocław, 1957, wyd. "Ossolineum"
- Stanisław Masłowski Akwarele 12 reprodukcji barwnych, wstęp opracował i dokonał wyboru materiału ilustracyjnego Maciej Masłowski, Wydawnictwo Sztuka, Warszawa 1956
- Tadeusz Dobrowolski: Nowoczesne malarstwo polskie, t.2, Wrocław-Kraków, 1960, wyd. "Ossolineum"
- Polski Słownik Biograficzny, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk, 1975, wyd. „Ossolineum”, tom XX/1, zesz. 84
- Sfinks, 1909, nr 8
- Ludwik Grajewski: Bibliografia ilustracji w czasopismach polskich XIX i pocz. XX w (do 1918 r.), Warszawa 1972, PWN
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ nr inw. Rys.Pol.11651
- ↑ Polski Słownik Biograficzny, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk, 1975, wyd. „Ossolineum”, tom XX/1, zesz. 84, s. 129.
- ↑ Stanisław Masłowski - Materiały do życiorysu i twórczości, oprac. Maciej Masłowski, Wrocław, 1957, wyd. "Ossolineum", s.61.
- ↑ Stanisław Masłowski - Materiały ..., op.cit., s.61
- ↑ Stanisław Masłowski Akwarele 12 reprodukcji barwnych, wstęp opracował i dokonał wyboru materiału ilustracyjnego Maciej Masłowski, Wydawnictwo Sztuka, Warszawa 1956 s.7.
- ↑ "Sfinks", 1909, nr 8, s.89
- ↑ Ludwik Grajewski: Bibliografia ilustracji w czasopismach polskich XIX i pocz. XX w (do 1918 r.), Warszawa 1972, PWN, s.171, poz.9887.
- ↑ Tadeusz Dobrowolski: Nowoczesne malarstwo polskie, t.2, Wrocław-Kraków, 1960, wyd. "Ossolineum", ss.269-270, 274.
- ↑ Halina Cękalska-Zborowska: Wieś w Malarstwie i rysunku naszych artystów, Warszawa 1969, wyd. Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, s.267-268
- ↑ Halina Cękalska-Zborowska, op.cit., s.273