Dziura nad Mylną
![Ziemia](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e9/Geographylogo.svg/20px-Geographylogo.svg.png)
Plan jaskini | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość |
25 m |
Deniwelacja |
2 m |
Wysokość otworów |
1150 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
120 m |
Ekspozycja otworów |
ku SE |
Data odkrycia |
znana od dawna |
Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-08.12 |
Położenie na mapie Tatr ![]() | |
Położenie na mapie Karpat ![]() | |
![]() |
Dziura nad Mylną (Grotka z Krzakiem) – jaskinia w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w Raptawickiej Turni, powyżej otworu Jaskini Mylnej, na wysokości 1150 metrów n.p.m[1]. Długość jaskini wynosi 25 metrów, a jej deniwelacja 2 metry[2].
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8f/Raptawicka_Turnia_1.jpg/220px-Raptawicka_Turnia_1.jpg)
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi prawie poziomy korytarz, który zwęża się i po kilkunastu metrach dochodzi, za trudnym zaciskiem, do niewielkiej salki w zawalisku.
Na południe salka przechodzi w 2-metrową szczelinę, na północ natomiast idzie do góry i się kończy[3].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini brak jest nacieków. Tylko w salce występuje trochę mleka wapiennego.
W okolicach otworu oraz w obszernym przedsionku jaskini rozwija się bujnie roślinność[3].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia była znana od dawna do zacisku. Pierwszy jej plan i opis sporządził Kazimierz Kowalski w 1953 roku. 17 lutego 1977 roku W. Wilk i A. Kobyłecki przeszli przez zacisk i odkryli salkę.
We wrześniu 2008 roku I. Luty przy współpracy P. Burkackiego sporządziła nową dokumentację jaskini[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984 (bez nazwy).
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16] .
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-08-27] (pol.).