Dziura nad Wantulami I
Na mapach: 
49°14′51″N 19°53′39″E/49,247581 19,894033
49°14′51″N 19°53′39″E/49,247581 19,894033| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
5,5 m |
| Deniwelacja |
3,5 m |
| Wysokość otworów |
1285 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
120 m |
| Ekspozycja otworów |
ku NNE |
| Data odkrycia |
27 września 1988 roku |
| Odkrywca |
M. Burkacki i T. Żuławnik |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.D-10.06 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°14′51″N 19°53′39″E/49,247581 19,894033
| |
Dziura nad Wantulami I – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Miętusiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej położone jest w pobliżu Wołowego Żlebu, powyżej Podwójnej Szczeliny, na wysokości 1285 metrów n.p.m. Długość jaskini wynosi 5,5 metrów, a jej deniwelacja 3,5 metrów[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi idący do góry, szczelinowy korytarz z niewielkimi prożkami zaczynający się w wysokim szczelinowym otworze wejściowym, a kończący zawaliskiem[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini brak jest nacieków i roślinności[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię odkryli oraz dokonali jej pomiarów M. Burkacki i T. Żuławnik w 1988 roku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-04-16] (pol.).