Dziura w Wielkiej Turni
Wygląd
Na mapach: 49°14′06″N 19°52′24″E/49,234892 19,873253
Plan jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość |
5 m |
Deniwelacja |
0 m |
Wysokość otworów |
1340 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
160 m |
Ekspozycja otworów |
ku NNE |
Data odkrycia |
brak danych |
Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.F-09.31 |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°14′06″N 19°52′24″E/49,234892 19,873253 |
Dziura w Wielkiej Turni – jaskinia, a właściwie schronisko, w Wąwozie Kraków w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w północnej ścianie Wielkiej Turni, na wysokości 1340 metrów n.p.m. Jaskinia jest pozioma, a jej długość wynosi 5 metrów[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi duża sala, do której prowadzi szeroki otwór wejściowy[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini brak jest nacieków. Ściany są suche, rosną na nich mchy, porosty i rośliny kwiatowe[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Brak jest danych o odkrywcach jaskini. Sam otwór był prawdopodobnie znany od dawna, gdyż jest dobrze widoczny ze zboczy wąwozu. Pierwszy plan i opis jaskini sporządziła I. Luty przy pomocy M. Kowalskiej w 1987 roku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23] .
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-07-23] (pol.).