Dżabal Tuwajk
| |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Najwyższy szczyt |
1082 m n.p.m. |
| Długość |
700 km |
Położenie na mapie Arabii Saudyjskiej  | |
| 19,914364°N 45,251864°E/19,914364 45,251864 | |
Dżabal Tuwajk (arab. جبل طويق, Ǧabal Ṭuwayq) – góry na Półwyspie Arabskim, przecinające region płaskowyżu Nadżd w środkowej Arabii Saudyjskiej, zbudowane z wapieni jurajskich, o średniej wysokości 300–500 m n.p.m.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Dżabal Tuwajk tworzy wygięty ku wschodowi łuk w środkowej Arabii Saudyjskiej pomiędzy pustyniami Mały Nefud na wschodzie a Wielkim Nefudem i Nafud as-Sirr na zachodzie[1]. Rozciąga się na długości ok. 700 km, a jego szerokość dochodzi do 100 km[1].
Zbudowane z wapieni jurajskich (Kelowej[2]) pasmo wznosi się średnio na wysokość 300–500 m, a najwyższy szczyt ma 1082 m n.p.m.[1] Przeprowadzone badania geologiczne wskazują na obecność złóż ropy naftowej[3][4].
Wzdłuż podnóża występują liczne oazy[5]. U wschodniego podnóża w części środkowej leży Rijad – stolica Arabii Saudyjskiej[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Tuwajk, Dżabal, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-07-30].
- ↑ Barry Katz: Petroleum Source Rocks. Springer Science & Business Media, 2012, s. 71. ISBN 978-3-642-78911-3. [dostęp 2017-07-30]. (ang.).
- ↑ Barry Katz: Petroleum Source Rocks. Springer Science & Business Media, 2012, s. 72. ISBN 978-3-642-78911-3. [dostęp 2017-07-30]. (ang.).
- ↑ A.E.M. Nairn, A.S. Alsharhan: Sedimentary Basins and Petroleum Geology of the Middle East. Elsevier, 1997, s. 621. ISBN 978-0-08-054083-2. [dostęp 2017-07-30]. (ang.).
- ↑ Najd, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-07-30] (ang.).