EP (Mogwai)
| Wykonawca minialbumu | ||||
| Mogwai | ||||
| Wydany |
18 października 1999 | |||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany |
1998–1999 | |||
| Gatunek | ||||
| Długość |
21:15 (EP); 31:49 (EP + 2) | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent |
Michael Brennan Jr. | |||
| Oceny | ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
EP – minialbum szkockiego zespołu Mogwai, wydany 18 października 1999 roku w Wielkiej Brytanii oraz 26 października w Stanach Zjednoczonych (w wersji poszerzonej o 2 utwory).
Historia[edytuj | edytuj kod]
Jak stwierdził Stuart Braithwaite na stronie zespołu, 4 utwory mające znaleźć się na EP-ce zostały nagrane latem 1999 roku. Pomysł nagrania utworu Stanley Kubrick wyszedł od Johna Cummingsa. Ponieważ rezultat okazał się zadowalający, muzycy postanowili nagrać jeszcze trzy utwory i wydać całość jako EP-kę. Wersja amerykańska została wzbogacona o dwa utwory, wzięte z EP-ki No Education = No Future (Fuck the Curfew), wydanej wyłącznie w Wielkiej Brytanii[2].
Wydania[edytuj | edytuj kod]
Minialbum, zatytułowany po prostu jako EP został wydany 18 października 1999 roku w Wielkiej Brytanii nakładem Chemikal Underground[6] i 26 października nakładem Matador Records w Stanach Zjednoczonych[7].
Lista utworów[edytuj | edytuj kod]
Wersja brytyjska[edytuj | edytuj kod]
|
EP + 2[edytuj | edytuj kod]
|
Utwór 1 został nagrany w Sub Station, w Cowdenbeath. Dodatkowe nagranie i miksowanie w Ca Va Studios, w Glasgow.
Wszystkie pozostałe utwory nagrano w Ca Va Studios, z wyjątkiem utworu 5, nagranego w Ca Va Studios w kwietniu 1998 roku i utworu 6, nagranego w studiu Chem19 miesiąc później.
- Autorzy i wykonawcy: Mogwai – Barry Burns, Dominic Aitchison, John Cummings, Martin Bulloch, Stuart Braithwaite
- Michael Brennan Jr. – producent muzyczny
- projekt graficzny okładki – Adam Piggot[7]
Opinie krytyków[edytuj | edytuj kod]
„EP-ka od razu odnosi sukces tam, gdzie Come On Die Young zawodzi: nie jest tak długa, więc łatwiej się w niej połapać i zawiera zarówno naprawdę spokojne, jak i naprawdę głośne fragmenty” uważa recenzent magazynu Pitchfork dodając iż „na płycie znajdują się również najlepsze jak dotąd utwory Mogwai”, a „zespół kontynuuje udoskonalanie i wprowadzanie innowacji w wąskich ramach swojej formuły”. Utwór 'Stanley Kubrick' jest „znakomity”, ale „następne kilka utworów przywraca na ziemię bardziej konwencjonalne instrumentarium”[3].
„Cztery przepiękne nowe utwory szkockich post-rockowców. Wszystkie utwory na enigmatycznie zatytułowanej EP-ce rozwijają się hipnotyzująco, z migoczącymi gitarami powoli rozpływającymi się nad delikatnie brzdąkającym fortepianem i leniwymi smyczkami” – oceniają recenzenci magazynu Kerrang![2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Heather Phares: Mogwai EP Album Reviews, Songs & More | AllMusic. AllMusic. [dostęp 2022-06-13]. (ang.).
- ↑ a b c bright light !: "mogwai : ep". youngteam.co.uk. [dostęp 2022-06-13]. (ang.).
- ↑ a b Pitchfork: Mogwai: EP+2 Album Review | Pitchfork. Pitchfork. [dostęp 2022-06-13]. (ang.).
- ↑ RYM: EP by Mogwai. rateyourmusic.com. [dostęp 2022-06-13]. (ang.).
- ↑ Sputnikmusic: Mogwai – EP+2. www.sputnikmusic.com. [dostęp 2022-06-13]. (ang.).
- ↑ a b Discogs: Mogwai – EP. www.discogs.com. [dostęp 2022-06-13]. (ang.).
- ↑ a b c Discogs: Mogwai – EP + 2. www.discogs.com. [dostęp 2022-06-13]. (ang.).