A Wrenched Virile Lore

A Wrenched Virile Lore

Wykonawca remix albumu
Mogwai
Wydany	19 listopada 2012 (Wielka Brytania), 23 listopada USA
Gatunek	Muzyka eksperymentalna, post-rock, synthpop, synthwave, ambient
Wydawnictwo	Rock Action Records (Wielka Brytania), Sub Pop (USA)
Oceny
Przejdź do sekcji „Odbiór”
Album po albumie
Earth Division (2011) A Wrenched Virile Lore (2012) Les Revenants EP (2012)

A Wrenched Virile Lore – remix album szkockiego zespołu Mogwai złożony z remiksów utworów z albumu Hardcore Will Never Die, But You Will, zrealizowanych przez innych artystów. Został wydany 19 i 23 listopada 2012 w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych.

Album

Historia i wydania

Druga kompilacja remiksów Mogwai, A Wrenched Virile Lore, powstała według założeń Kicking a Dead Pig: Mogwai Songs Remixed, zgodnie z którymi zespół powierzył realizację remiksów swoich nagrań znajomym muzykom.

Album został wydany 19 listopada 2012 roku w Wielkiej Brytanii przez Rock Action Records jako CD, a 23 listopada jako podwójny LP z kodem uprawiającym do pobrania albumu w wersji digital download. Tego samego dnia ta sama muzyczna wersja ukazała się Stanach Zjednoczonych nakładem wytwórni Sub Pop. Zawierała również kupon do pobrania albumu w wersji cyfrowej, różniła się ona jednak szczegółami od wersji brytyjskiej: ukazała się w limitowanym nakładzie 2500 egzemplarzy, pierwsza płyta miała kolor czerwony, przezroczysty, druga zaś – szary, z marmurkowym deseniem.

Lista utworów

CD

Lista według Discogs:

Nr	Tytuł utworu	Wykonawca				Długość
1.	„George Square Thatcher Death Party – (Justin K Broadrick Reshape)”	Justin K Broadrick				5:09
2.	„Rano Pano – Klad Hest (Mogwai Is My Dick RMX)”	Klad Hest				7:19
3.	„White Noise – (EVP Mix By Cylob)”	Cylob				5:20
4.	„How To Be A Werewolf – (Xander Harris Remix)”	Xander Harris				6:50
5.	„Letters To The Metro – (Zombi Remix)”	Zombi				7:21
6.	„Mexican Grand Prix – (Reworked By RM Hubbert)”	RM Hubbert				4:34
7.	„Rano Pano – (Tim Hecker Remix)”	Tim Hecker				4:45
8.	„San Pedro – (The Soft Moon Remix)”	The Soft Moon				3:53
9.	„Too Raging To Cheers – (Umberto Remix)”	Umberto				6:29
10.	„La Mort Blanche – (Robert Hampson Remix)”	Robert Hampson				13:41
						1:05:21

Autorem i wykonawcą pierwotnych utworów był zespół Mogwai w składzie:

• Dominic Aitchison – gitara basowa
• Stuart Braithwaite – gitara
• Barry Burns – gitara, instrumenty klawiszowe
• Martin Bulloch – perkusja
• John Cummings – gitara

Autorem zdjęcia na okładce, przedstawiającego przypuszczalnie pewnego japońskiego roadie jest Antony Crook.

LP

Lista według Discogs:

Side A

Nr	Tytuł utworu	Wykonawca				Długość
1.	„George Square Thatcher Death Party – (Justin K Broadrick Reshape)”	Justin K Broadrick				5:09
2.	„Rano Pano – Klad Hest (Mogwai Is My Dick RMX)”	Klad Hest				7:19
3.	„White Noise – (EVP Mix By Cylob)”	Cylob				5:20
						17:48

Side B

Nr	Tytuł utworu	Wykonawca				Długość
1.	„How To Be A Werewolf – (Xander Harris Remix)”	Xander Harris				6:50
2.	„Letters To The Metro – (Zombi Remix)”	Zombi				7:21
3.	„Mexican Grand Prix – (Reworked By RM Hubbert)”	RM Hubbert				4:34
						18:45

Side C

Nr	Tytuł utworu	Wykonawca				Długość
1.	„Rano Pano – (Tim Hecker Remix)”	Tim Hecker				4:45
2.	„San Pedro – (The Soft Moon Remix)”	The Soft Moon				3:53
						08:38

Side D

Nr	Tytuł utworu	Wykonawca				Długość
1.	„Too Raging To Cheers – (Umberto Remix)”	Umberto				6:29
2.	„La Mort Blanche – (Robert Hampson Remix)”	Robert Hampson				13:41
						20:10

Odbiór

Opinie krytyków

Oceny łączne
Publikacja	Ocena
AnyDecentMusic?	6.3/10
Metacritic	62/100
Recenzje
Publikacja	Ocena
AllMusic
The Arts Desk
Clash	6/10
Consequence of Sound	C-
Exclaim!	8/10
The Irish Times
The Line of Best Fit	7/10
musicOMH
NME
Pitchfork	7.0/10
Prog Archives
RYM	2.79/5
Record Collector
The Skinny
Slant Magazine
Sputnikmusic	3.0/5

Album zyskał ogólnie przychylne opinie na podstawie 14 recenzji krytyków.

W ocenie Heather Phares z AllMusic A Wrenched Virile Lore to „zestaw przeróbek, które są bardziej spójne niż ich [Mogwai] poprzednie wydawnictwo, Kicking a Dead Pig a jednocześnie sprawiają, że utwory z Hardcore Will Never Die, But You Will zmierzają w zupełnie innych kierunkach niż ich pierwowzory i każdy nich z osobna. Pomaga w tym fakt, że zespół zaangażował kadrę remikserów, którzy odnoszą się do różnych aspektów ich brzmienia i dzielą z nimi ducha indywidualizmu”.

Również w opinii Stuarta Bermana z magazynu Pitchfork A Wrenched Virile Lore w porównaniu poprzednim remix albumem, Kicking a Dead Pig jawi się jako „bardziej spójne dzieło, prezentując intelektualną, alternatywną reimaginację wydawnictwa Mogwai z 2011 roku, Hardcore Will Never Die But You Will.

Chris Saunders z musicOMH ocenia, iż A Wrenched Virile Lore jako samodzielne wydawnictwo, traci swój kontekst, jeżeli się nie zna Hardcore Will Never Die But You Will, zauważając jednocześnie: „nie znaczy to, że nie jest to imponująca kolekcja, ale prawdziwą korzyść odniosą ci, którzy już znają te utwory i mogą usłyszeć ich esencję, szczególnie tam, gdzie remiks najbardziej różni się od oryginału. (...) Jak w przypadku każdego zestawu remiksów, niektóre z nich są bardziej odważne niż inne. A Wrenched Virile Lore ma wystarczająco dużo do dodania do Hardcore... bez konieczności zaistnienia jako samodzielny album Mogwai. Fani oryginalnego albumu znajdą na nim kilka unikalnych ujęć utworów, jak również przeróbek, z których niektóre brzmią bardziej jak dawne, zniekształcone, agresywne Mogwai”. Podsumowując stwierdza, iż dla każdego, kto nie zna remix albumu, lepszym wyjściem będzie jednak kupno oryginalnego albumu studyjnego.

Joe Clay z magazynu The Quietus uważa, iż remikserzy „wykonali swoje zadanie, przekształcając wypożyczony materiał w coś nie lepszego, ale równie wartościowego”, a nowe utwory „zasługują na to, by istnieć samodzielnie. A Wrenched Virile Lore jest pełen pomysłów wartych podchwycenia, a nie tylko świadomości, że sam album z remiksami nie jest przeżytkiem”.

„A Wrenched Virile Lore to intrygująca i pełna przygód kolekcja, która zwiększa radość słuchacza z poznawania i doceniania materiału źródłowego” – ocenia Jamie Atkins z magazynu Record Collector|.

A Wrenched Virile Lore to solidna kolekcja ciężkich, IDM-owych reimaginacji, pozbawiających Mogwai gęstej atmosfery na rzecz pulsujących syntezatorów i polirytmicznych automatów perkusyjnych. (…) Choć dla fanów Mogwai nie jest to może niezbędny materiał do słuchania, umieszczone w szerszym kontekście utwory A Wrenched Virile Lore z pewnością pozwolą lepiej docenić jeden z najlepszych albumów zespołu od lat” – twierdzi Matthew Ritchie z Exclaim!.

A Wrenched Virile Lore w opinii Yorgo Douramacosa ze Slant Magazine „uwydatnia te cechy Hardcore Will Never Die, które łatwo byłoby albo całkowicie przeoczyć, albo wygodnie zignorować, co czyni go wartościowym uzupełnieniem tego i tak już wyjątkowego albumu”.

Według magazynu Fact A Wrenched Virile Lore nie jest „tak przełomowy ani tak dziwaczny jak jego poprzednik, ale i nie jest pozbawiony zalet”. Jako przykład na poparcie tej ostatniej tezy podano rozbudowany remiks 'Rano Pano', który „przy zachowaniu znajomego dźwięku oryginału, kładzie akcent w nowych miejscach, wydobywając zupełnie inną formę” czy 'La Mort Blanche' Roberta Hampsona, rozbudowany do „13-minutowej, mieniącej się epopei”.

Paula Mejia z magazynu Consequence of Sound uważa, że remix album Mogwai jest pewnym odejściem „od tradycyjnie nietradycyjnego post-rocka grupy, który jest dokładnie tym, czym powinien być, i być może jest to sukces sam w sobie. Nie jest to jednak elektroniczna uczta, na którą wskazywałaby lista utworów z udziałem [zaproszonych] gości” – podsumowuje dając albumowi ocenę C-.