Ekonomia konstytucyjna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ekonomia konstytucyjnadyscyplina naukowa z pogranicza ekonomii i nauk politycznych, zajmująca się analizą ograniczeń wyborów dokonywanych przez podmioty gospodarcze, wypływających z przyjętego ładu społeczno-gospodarczego.

Geneza i przedmiot badań[edytuj | edytuj kod]

Ekonomia konstytucyjna wyłoniła się z teorii wyboru publicznego. Za dzieło, które dało początek tej teorii uważa się The Calculus of Consent (Rachunek zgody) Jamesa M. Buchanana i Gordona Tullocka. Buchanan definiuje ekonomię konstytucyjną jako "próbę wyjaśnienia właściwości działania prawno-instytucjonalno-konstytucyjnych zasad, stanowiących ograniczenia dla wyborów i działań aktorów ekonomicznych i politycznych oraz określających ramy, w których zwykłe wybory aktorów ekonomicznych i politycznych się dokonują"[1]. Korzystając z teorii racjonalnego wyboru ekonomia konstytucyjna bada zatem wpływ ograniczeń działalności podmiotów gospodarczych na gospodarkę. Same ograniczenia zazwyczaj wiążą się z wyborem typu trade-off – coś za coś, zarówno istnienie ograniczeń jak i brak konstytuujących je zasad generują pewne koszty gospodarcze. Samą konstytucję Buchanan definiuje jako "zestaw zasad, które ograniczają aktywność osób i jednostek w dążeniu do osiągnięcia własnych kresów i celów"[2]. Oczywiście w ten sposób zdefiniowana konstytucja obejmuje cały system prawa oraz ograniczeń nałożonych przez podmiot na samego siebie lub powstałych poprzez zawarcie umów, a nie tylko konstytucję jako najwyższy rangą akt prawny. W ekonomii konstytucyjnej wyróżnia się najczęściej nurt normatywny i pozytywny.

Nurt normatywny[edytuj | edytuj kod]

Nurt normatywny zajmuje się legitymizacją władzy państwowej, jej instrumentów i przedstawicieli. Próbuje znaleźć rozwiązanie następujących problemów:

  • sposób ustalania przez społeczeństwo zasad konstytucyjnych spełniających kryterium sprawiedliwości lub efektywności,
  • treść tych zasad,
  • zbiór zagadnień będących przedmiotem regulacji za pomocą konstytucji,
  • cechy zasad konstytucyjnych,
  • podział działań pomiędzy odpowiednie szczeble władzy publicznej.

Nurt pozytywny[edytuj | edytuj kod]

Nurt pozytywny zajmuje się badaniem powstawania i modyfikacji zasad konstytucyjnych, ich porównywaniem oraz badaniem skutków ich istnienia. W przeciwieństwie do nurtu normatywnego nie stara się rozwiązywać problemów, ale znaleźć odpowiedzi na pytania dotyczące przyczyn istniejącego stanu rzeczy:

  • W jaki sposób i dlaczego powstają zasady konstytucyjne?
  • Dlaczego są zmieniane?
  • Dlaczego w różnych państwach istnieją różne systemy zasad?
  • Jakie efekty może przynieść wprowadzenie alternatywnych rozwiązań, również w kontekście ekonomicznym?

Wnioski dla polityki gospodarczej[edytuj | edytuj kod]

Ekonomia konstytucyjna stwarza narzędzia dla polityki gospodarczej do stworzenia (nurt normatywny) odpowiedniego systemu zasad lub analizy istniejącego systemu (nurt pozytywny). Może pomóc określić optymalny poziom i zakres ingerencji państwa w gospodarkę oraz ocenić koszty istniejących lub alternatywnych rozwiązań jak i korzyści z nich płynące.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Buchanan J.: Constitutional economics. hasło w: J. Eatwell (red.): The New Palgrave Dictionary of Economics. 1987, s.585, cytat za: Metelska-Szaniawska K.: Ekonomia konstytucyjna – ekonomia polityczna ładu gospodarczego. w: Wilkin J. (red.) Teoria wyboru publicznego, Warszawa 2005, s. 88
  2. Buchanan J.: Freedom in constitutional contract: Perspectives of a Constitutional Economist. 1977, s. 292, cytat za: Metelska-Szaniawska K.: Ekonomia konstytucyjna – ekonomia polityczna ładu gospodarczego. w: Wilkin J. (red.): Teoria wyboru publicznego. Warszawa 2005, s. 88

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]