Przejdź do zawartości

Eksperymentalna analiza zachowania

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Eksperymentalna analiza zachowaniaparadygmat badawczy stworzony przez B. Skinnera.

Paradygmat ten wywodzi się z szerszej orientacji badawczej jaką jest behawioryzm.

Celem eksperymentalnej analizy zachowania jest określenie uniwersalnych praw, jakie rządzą zachowaniem ludzi i zwierząt (ang. behavior). Prawa te określa się z uwzględnieniem dwóch czynników – biologicznego i temporalnego.

Prawa te opisywane są poprzez szereg pojęć, do których należą m.in.: wzmocnienie (wzmocnienie pozytywne lub wzmocnienie negatywne), kara, generalizacja bodźca, bodziec dyskryminacyjny, reakcja sprawcza.

W oparciu o odkrycia eksperymentalnej analizy zachowania stworzono nową technikę diagnostyczną tzw. stosowana analiza behawioralna.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Przemysław Bąbel, Monika Suchowierska, Paweł Ostaszewski: Analiza Zachowania od A do Z. [w:] serwis internetowy (prezentacja książki o tym samym tytule) [on-line]. 21 lipca 2010. [dostęp 2017-12-02].
  • Przemysław Bąbel, Monika Suchowierska, Paweł Ostaszewski: Analiza zachowania. Vademecum. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne / GWP, 2016. ISBN 978-83-7489-657-3.