Elżbieta Wężyk
| Data i miejsce urodzenia |
|---|
Elżbieta Wężyk z domu Żółtowska (ur. 5 grudnia 1935 w Warszawie) – polska koszykarka. Mistrzyni Polski, reprezentantka Polski.
Urodzona w rodzinie ziemiańskiej, córka Pawła Żółtowskiego herbu Ogończyk (w czasie II wojny światowej jednego z głównych działaczy organizacji konspiracyjnej "Uprawa") i Anny Julii z Potockich herbu Pilawa. Wyszła za mąż za Macieja Wężyka, koszykarza i trenera koszykarskiego. Mieli dwóch synów[1].
Karierę sportową rozpoczęła w Wiśle Kraków w 1951, w której występowała do końca kariery w 1963. Z krakowskim klubem sięgnęła po mistrzostwo Polski (1963), raz po wicemistrzostwo (1952), pięciokrotnie po brązowy medal mistrzostw Polski (1953, 1954, 1959, 1960, 1962). Z reprezentacją Polski wystąpiła trzy razy na mistrzostwach Europy, zajmując miejsca: 5 – 1958, 4 – 1960, 6 – 1962. Łącznie w biało-czerwonych barwach rozegrała 82 spotkania[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jan Wężyk-Widawski h. Wąż [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2023-10-24].
- ↑ Elżbieta Żółtowska - Historia Wisły [online], historiawisly.pl [dostęp 2023-10-24].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- profil na stronie FIBA
- Roman Pyjos, Artur Pyjos Pod wiślackim koszem kobiet i mężczyzn. 1928-2006, Kraków 2006
