Przejdź do zawartości

Elewacja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elewacja teatru w Marsylii

Elewacja – zewnętrzna powierzchnia ściany budynku ze wszystkimi znajdującymi się na niej elementami, lico budynku.

Elewacje, w zależności od położenia określa się:

  • zgodnie z położeniem np. względem ulicy: frontowa, tylna, boczna, ogrodowa (dla budynków z przylegającym ogrodem),
  • zgodnie ze stronami świata – np. północna, wschodnia.

Przednia elewacja budynku, położona od strony ulicy i posiadająca wejście (niekoniecznie główne), często najbardziej reprezentacyjna (lecz niekoniecznie), niekiedy nosi nazwę fasady. Nazwa ta ma najczęściej zastosowanie do budynków miejskich, budowanych w pierzei, w których pozostałe ściany zewnętrzne stykają się z sąsiadującymi budynkami lub są zasłonięte.

Mianem elewacji określa się też w rysunku architektoniczno-budowlanym przedstawiony w skali widok budynku prostopadły do jednej ze ścian. W projekcie architektonicznym rysunek elewacji określa wielkość i położenie otworów (drzwi, okien itp.) oraz innych detali elewacji, wysokość budynku i jego poziomów, rodzaj zastosowanych materiałów wykończeniowych.

Elewacje można podzielić ze względu na rodzaj ich wykończenia:[1][niewiarygodne źródło?]

  • elewacje z kamienia naturalnego
  • elewacje z cegły
  • elewacje drewniane
  • elewacje szklane
  • elewacje tynkowe
  • elewacje z płytek klinkierowych
  • elewacje z tworzywa sztucznego (Np. PCW)
  • elewacje z paneli elewacyjnych HPL

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rodzaje elewacji budynków [online], 8 stycznia 2018 [dostęp 2018-01-08] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]