Eliza Douglas
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Narodowość |
amerykańska |
| Alma Mater |
Bard College, Städelschule |
| Dziedzina sztuki |
malarstwo |
Eliza Douglas (ur. 1984) – amerykańska artystka malarka[1] mieszka i pracuje we Frankfurcie nad Menem i w Nowym Jorku.
Edukacja[edytuj | edytuj kod]
Douglas dorastała w West Village w Nowym Jorku[1][2]. Skończyła wydział filmowy na Bard College, w latach 2015–2017 była też studentką Städelschule we Frankfurcie nad Menem[3], gdzie studiowała w pracowni Willem de Rooij[2].
Kariera artystyczna[edytuj | edytuj kod]
Douglas pracuje jako artystka multimedialna i modelka[3][4]. Rozpoczęła pracę jako artystka malarka już w czasie studiów w Städelschule[4]. Jej malarstwo charakteryzuje się połączeniem realizmu, abstrakcji i poczucia humoru[2][5]. W niektórych pracach zatrudnia innych malarzy do wykonania technicznych detali swoich prac.[4] Artystka współpracowała m.in. z Anne Imhof, czy z Puppies Puppies[4]. W jej realizacjach widać inspiracje twórczością takich artystek jak Monika Baer czy Maria Lassnig[4].
Prace Douglas były eksponowane w Museum Folkwang w Essen, Schinkel Pavillon w Berlinie, a także w Jewish Museum w Nowym Jorku[6]
Douglas pracowała także jako modelka dla firmy Balenciaga i Vetements[4][7].
Performance[edytuj | edytuj kod]
Eliza Douglas jest najbardziej znana ze współpracy z niemiecką artystką Anne Imhof[2]. Douglas współtworzyła muzykę oraz występowała w performansie Imhof FAUST pokazanym w pawilonie niemieckim na 57 Biennale Sztuki w Wenecji, który zdobył główną nagrodę Złotego Lwa w 2017 roku[3]. Imhof i Douglas tworzą też razem obrazy[8]. Douglas występowała następnie w performansie Imhof Sex, w 2019 w Tate Modern i w Art Institute of Chicago[9].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Douglas jest prawnuczką Dorothy Wolff Douglas, profesor ekonomii na Smith College, której dedykowała swoje prace: Shadow and Light i Blood and Bones pokazane w Jewish Museum w Nowym Jorku[5][6]
Wybrane wystawy solowe[edytuj | edytuj kod]
- Eliza Douglas, Jewish Museum, New York, 2018[5]
- Old Tissues Filled with Tears, Schinkel Pavillion, Berlin, 2017[10]
- My Gleaming Soul, Museum Folkwang, Essen, 2017[11]
- My Gleaming Soul, Nassauisher Kunstverein, 2017[12]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Eliza Douglas – 16 Artworks, Bio & Shows on Artsy [online], www.artsy.net [dostęp 2021-06-09].
- ↑ a b c d 'The Rest Is Herstory': How Eliza Douglas Went From Being Anne Imhof’s Closest Collaborator to a Rising Star Herself [online], artnet.com [dostęp 2021-06-11] (ang.).
- ↑ a b c http://www.airdeparis.com/artists/cv/eliza_douglas.pdf
- ↑ a b c d e f HERO, Artist, model and musician Eliza Douglas in conversation with Hans-Ulrich Obrist [online], HERO magazine [dostęp 2021-06-09] (ang.).
- ↑ a b c Eliza Douglas paints her existential issues [online], Interview Magazine, 8 grudnia 2017 [dostęp 2021-06-09] (ang.).
- ↑ a b The Jewish Museum [online], thejewishmuseum.org [dostęp 2021-06-09].
- ↑ AnOther, Artist Eliza Douglas on the Medieval Mystic Radical Before Her Time [online], AnOther, 5 listopada 2018 [dostęp 2021-06-09] (ang.).
- ↑ Holland Cotter i inni, What to See in New York Art Galleries This Week, „The New York Times”, 11 października 2017, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-06-09] (ang.).
- ↑ Claire Voon, Claire Voon, Sex Appeal: Anne Imhof’s Arduous, Mesmerizing Latest Work Touches Down in Chicago [online], ARTnews.com, 31 maja 2019 [dostęp 2021-06-09] (ang.).
- ↑ Schinkel Pavillon [online], schinkelpavillon.de [dostęp 2021-06-09].
- ↑ Eliza Douglas “My Gleaming Soul” at Museum Folkwang, Essen • [online], Mousse Magazine, 11 marca 2017 [dostęp 2021-06-09] (wł.).
- ↑ NKV / Nassauischer Kunstverein Wiesbaden: Eliza Douglas My Gleaming Soul / I am a Fireball [online], kunstverein-wiesbaden.de [dostęp 2024-04-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-09] (ang.).