Przejdź do zawartości

Endlösung der Judenfrage

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pisemne zlecenie przez Göringa Heydrichowi „ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej”, lipiec 1941
Ciała Żydów zagazowanych w komorach gazowych w obozie zagłady w Treblince

Endlösung der Judenfrage (z niem. „ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej”) – eufemistyczne określenie nazistowskiego planu zagłady europejskich Żydów, przedstawionego na konferencji w Wannsee[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Po ataku Niemiec na Polskę 1 września 1939 (Fall Weiss), a następnie 22 czerwca 1941 na ZSRR (Operacja Barbarossa) pod niemiecką okupacją znalazły się miliony osób pochodzenia żydowskiego. Decyzje dotyczące szczegółów technicznych akcji podjęto podczas Konferencji w Wannsee, 20 stycznia 1942. Ostateczne rozwiązanie wdrażano przede wszystkim przez specjalnie utworzone ośrodki zagłady.

Podczas wojny niemieccy naziści i ich sojusznicy zamordowali 5-6 milionów europejskich Żydów[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Endlösung der Judenfrage, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2019-03-14].
  2. The War Against the Jews Lucy Dawidowicz, Bantam, 1986. s. 403.
  3. Ostateczne rozwiązanie w bazie IMDb (ang.)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]