Enfield 8000
 Enfield 8000 | |
| Producent | |
|---|---|
| Projektant |
Constantine Adraktas |
| Zaprezentowany |
Kwiecień 1973 |
| Okres produkcji |
1973 – 1976 |
| Miejsce produkcji | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
3-drzwiowy hatchback |
| Napęd | |
| Długość |
2840 mm |
| Rozstaw osi |
1725 mm |
| Masa własna |
975 kg |
| Liczba miejsc |
2 |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne | |
| Konkurencja | |
Enfield 8000 – elektryczny mikrosamochód produkowany przez brytyjsko-greckie przedsiębiorstwo Enfield w latach 1973 – 1976.
Historia i opis modelu[edytuj | edytuj kod]
Pomysł na niewielkiego miejskiego hatchbacka o napędzie elektrycznym pojawił się w 1973 roku, gdy w europejską gospodarkę uderzył Kryzys naftowy[1]. Giannis Goulandris, grecki potentat branży stoczniowej i milioner, po zbudowaniu prototypu elektrycznego mikrosamochodu Enfield 465 w 1968 roku[1], zdecydował się opracować tym razem produkcyjny model przez swoją firmę działającą na brytyjskiej wyspie Wight. W efekcie, w 1973 roku zadebiutował większy i mocniejszy, lecz wciąż małych rozmiarów Enfield 8000[1].
W porównaniu do poprzedniej konstrukcji brytyjsko-greckiego przedsiębiorstwa, 8000 zyskał bardziej regularne proporcje nadwozia. Charakterystyczną cechą stały się odsuwane drzwi boczne po stronie pasażera, a także duża powierzchnia przeszklona. Układ zawieszenia został zapożyczony z brytyjskiego minisamochodu, Hillmana Imp[2].
Sprzedaż[edytuj | edytuj kod]
Produkcja Enfielda 8000 rozpoczęła się w 1973 roku w siedzibie Enfield Automotive w brytyjskim Cowes na wyspie Wight, by następnie przenieść ją do Grecji[1] z inicjatywy właściciela przedsiębiorstwa pochodzącego z tego kraju. Samochód zniknął z rynku w 1976 roku[2], a podczas 3 lat zbudowano łącznie 120 sztuk elektrycznego mikrosamochodu[1].
Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]
Enfield 8000 był samochodem w pełni elektrycznym, który wyposażony był w silnik o mocy 8 KM, rozwijając przez to maksymalną prędkość 77 km/h. Pakiet akumulatorów kwasowo-ołowiowych umożliwiał na jednym ładowaniu przejechanie w warunkach miejskich maksymalnie około 64 kilometry[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Guilty pleasures: Enfield 8000. [dostęp 2022-01-10]. (ang.).
- ↑ a b Electric Cars Were The Future in 1973, But The Enfield 8000 Was Too Little Too Soon. [dostęp 2022-01-11]. (ang.).
- ↑ Enfield 8000 ECC. [dostęp 2022-01-11]. (pol.).