Enrico Enriquez

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	29 grudnia 1743
Konsekrator	Benedykt XIV
Współkonsekratorzy	Ferdinando Maria de Rossi; Martino Ignazio Caracciolo
Konsekrowani biskupi
Manuel Quintano Bonifaz	1749
Francisco de Solís Folch de Cardona	1749
Giuseppe Antonio Piperni	1754
Giuseppe Maria Carafa	1754
Ubaldo Baldassini	1754
Filippo Mornati	1754
Współkonsekrowani biskupi
Ludovico Gualterio	1744

Enrico Enriquez
	Kardynał prezbiter
Data i miejsce urodzenia	30 września 1701 ; Campi
Data i miejsce śmierci	25 kwietnia 1756 ; Rawenna
	Nuncjusz apostolski w Hiszpanii
Okres sprawowania	1744–1754
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Diakonat	15 grudnia 1743
Sakra biskupia	29 grudnia 1743
Kreacja kardynalska	26 listopada 1753; Benedykt XIV
Kościół tytularny	S. Eusebio
	Multimedia w Wikimedia Commons

Enrico Enriquez (ur. 30 września 1701 w Campi, zm. 25 kwietnia 1756 w Rawennie) – hiszpański kardynał.

Życiorys

Urodził się 30 września 1701 roku, jako syn Giovanniego Enriqueza i Cecilii Capece Minutolo^[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure, a następnie został referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur^[1]. 15 grudnia 1743 roku przyjął święcenia diakonatu^[2]. Dzień później został tytularnym arcybiskupem Nazianzus, a 29 grudnia przyjął sakrę. W latach 1744–1754 był nuncjuszem w Hiszpanii^[2]. 26 listopada 1753 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Sant’Eusebio^[2]. Dwa lata później został legatem w Romanii^[1]. Zmarł 25 kwietnia 1756 roku w Rawennie^[1].

↑ ^a ^b ^c ^d Enrico Enriquez. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-05-17]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Enrico Enriquez. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-05-17]. (ang.).