Eon z l’Etoile
Eon z l'Etoile (zm. 1150) – uznany za heretyka agitator i przywódca grupy chłopów z Bretanii.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się prawdopodobnie w szlacheckiej rodzinie, toteż otrzymał zapewne wykształcenie, jednak jego zwolennicy rekrutowali się wyłącznie z chłopstwa. Eon (lub Eudo) kazał nazywać się "eum" (zaczerpnął być może ze zwrotu "per eundem Dominum nostrum Jesum Christum"[1] lub "per eum qui venturus est cum gloria judicare vivos et mortuos et saeculum per ignem"[2]), uważał się za Syna Bożego. Miał również posiadać laskę w kształcie litery "Y" - kiedy skierowana była widełkami do góry, w posiadaniu Eona znajdowała się 1/3 świata a Boga 2/3, zaś gdy odwrócił to jemu przynależeć miało 2/3 świata a Bogu 1/3. Swoich uczniów zwykł nazywać imionami proroków, apostołów i aniołów. Przydomek Eona de l'Etoile (fr. „z gwiazdy”) pochodził od komety, która pojawiła się w 1148 r. Kometa często oznaczała upadek znamienitej osoby.
Zwolennicy Eona spotykali się w odludnych miejscach na modlitwy. Okradali również kościoły z wszelkich bogactw. W 1148 roku stanął przed synodem w Reims, który skazał go na karę więzienia uznając Eona za niespełna rozumu. Badacze nadal spierają się czy tak było w rzeczywistości, czy też udawanie szaleńca miało na celu uniknięcie kary śmierci. Wkrótce zmarł, a jego zwolennicy przestali funkcjonować jako grupa.