Epimachy (obwód miński)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Epimachy
Эпімахі
ilustracja
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Rejon

wołożyński

Sielsowiet

Raków

Populacja (2019)
• liczba ludności


8

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Epimachy”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, w centrum znajduje się punkt z opisem „Epimachy”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Epimachy”
Ziemia54°03′11″N 27°04′38″E/54,053056 27,077222

Epimachy (biał. Эпімахі; ros. Эпимахи) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie wołożyńskim, w sielsowiecie Raków.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów wieś w gminie Raków, w powiecie mińskim, w guberni mińskiej Imperium Rosyjskiego. W 1870 roku należała do dóbr Epimachy własność Chmarów[1].

W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie stołpeckim, a od 1927 w powiecie mołodeckim, w gminie Raków[2].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 154 osoby, 30 były wyznania rzymskokatolickiego a 124 prawosławnego. Jednocześnie 33 mieszkańców zadeklarowało polską a 121 białoruską przynależność narodową. Było tu 28 budynków mieszkalnych[3]. W 1931 w 31 domach zamieszkiwało 191 osób[4].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej i prawosławnej w Dubrowej. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Rakowie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Rakowie[5].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w [./Województwo_nowogródzkie_(II_Rzeczpospolita) województwie nowogródzkim] (1921–1922), w [./Ziemia_Wileńska Ziemi Wileńskiej] (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Epimachy, wieś, powiat miński, gm. Raków, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 355.
  2. Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472.
  3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 1, 1924, s. 75.
  4. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 30.
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 403.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]