Ernest Drobczyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ernest Drobczyński
Data i miejsce urodzenia

25 marca 1892
Ustroń

Data śmierci

29 marca 1965

Miejsce spoczynku

Ustroń

Narodowość

polska

Partia

PZPR

Rodzice

Klemens Drobczyński, Zuzanna Husar

Ernest Drobczyński (ur. 25 marca 1892 w Ustroniu, zm. 29 marca 1965) – polski działacz spółdzielczy i związkowy na Śląsku Cieszyńskim, jeden z założycieli Spółdzielni Spożywców Ustroniu, członek Polskiego Czerwonego Krzyża, działacz PZPR.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Należał do Chóru Czytelni Katolickiej pod kierunkiem księdza Feliksa Sołtysiaka. Pracownik wielu zakładów przemysłowych na terenie Śląska Cieszyńskiego i Żywiecczyzny:

Jeden z pionierów polskiego ruchu spółdzielczego. W 1920 jeden z założycieli Spółdzielni Spożywców Ustroniu, największej spółdzielni spożywców w polskiej części Śląska Cieszyńskiego. Wybrany do pierwszego składu Rady Nadzorczej spółdzielni. W 1930 wziął udział w wycieczce spółdzielców z Ustronia i Cieszyna na Czantorię.

W chwili wybuchu II wojny światowej wysłany do zakładów państwowych PZJ w Warszawie. Po powrocie 10 listopada 1939 przez 10 miesięcy pozostawał bez środków do życia. Od czerwca 1940 zatrudniony jako brygadzista w warsztatach mechanicznych, potem jako mistrz narzędziowy.

Wraz z żoną zmuszony do podpisania Deutsche Volksliste III grupy. Uniknął przymusowego wcielenia do Wehrmachtu.

Nagradzany za wieloletni staż pracy w Kuźni i Spółdzielni. W 1961 w 40. rocznicę istnienia spółdzielni wziął udział w spotkaniu członków i pracowników z 40-letnim stażem członkowskim. Należał do PZPR.

Zmarł 29 marca 1965. Został pochowany w Ustroniu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Józef Pilch, Sprawozdanie z działalności Spółdzielni Spożywców w Ustroniu i Skoczowie za lata 1920-1970, Ustroń 1976.