Essivus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Essivus – przypadek w językach aglutynacyjnych i fleksyjnych oznaczający występowanie desygnatu w pewnym stanie, służenie w jakimś celu[1]. Występuje w językach ugrofińskich, zwłaszcza węgierskim w dwóch formach i fińskim)[2].

Język fiński[edytuj | edytuj kod]

Końcówką essivu w języku fińskim jest -na lub -. Wybór końcówki zależy od harmonii samogłosek. Ta sama końcówka obowiązuje w liczbie mnogiej. Przypadek podlega zjawisku wymiany stóp i zawsze występuje w stopie mocnej[2].

Przykłady:

  • kuljettaja (kierowca) – kuljettajana (jako kierowca, w charakterze kierowcy)
  • Hän lähetti rahaa kirjeenä – on wysłał te pieniądze listem (jako list)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. § 1260 Essiivi vs. translatiivi: pätevä opettajana ~ opettajaksi. [w:] Iso Suomen kielioppi [on-line]. [dostęp 2017-12-11].
  2. a b § 81 Sijat ja sijapäätteet. [w:] Iso Suomen kielioppi [on-line]. [dostęp 2017-12-09].