Eugeniusz Małdyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugeniusz Małdyk
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

1909[1][2]
Łódź[3]

Data i miejsce śmierci

13 maja 1991[3]
Warszawa[3]

profesor zwyczajny nauk medycznych
Specjalność: patomorfologia[4]
Doktorat

1959[3]

Habilitacja

1962[3]

Profesura

1970[4]

Eugeniusz Małdyk (ur. w 1909 w Łodzi, zm. 13 maja 1991 w Warszawie) – polski patomorfolog, dr hab. nauk medycznych, profesor zwyczajny[3][4].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1959 uzyskał doktorat[3], natomiast w 1962 uzyskał stopień doktora habilitowanego w zakresie nauk medycznych na podstawie rozprawy zatytułowanej Zmiany histologiczne w sercu, w tętnicy głównej oraz w nerkach królików we wczesnych okresach cukrzycy doświadczalnej[1]. W 1963 został kierownikiem w Zakładzie Anatomii Patologicznej w Instytucie Reumatologicznym w Warszawie, po czym w latach 1973–1980 pełnił obowiązki dyrektora tegoż instytutu. W 1970 został profesorem nadzwyczajnym[3]. W 1977 otrzymał nominację na profesora zwyczajnego[3].

Pełnił funkcję przewodniczącego Polskiego Towarzystwa Reumatologicznego oraz członka w Komitecie Patologii EULAR[3].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jego żoną była Henryka Szydełko z którą miał dwoje dzieci córkę Magdalenę i syna Pawła[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Małdyk, Eugeniusz (1909-1991). opac.gbl.waw.pl. [dostęp 2019-03-25].
  2. Małdyk, Eugeniusz (1909-1991). katalogi.bn.org.pl. [dostęp 2019-03-25].
  3. a b c d e f g h i j prof. dr hab. med. Eugeniusz Małdyk. spartanska.pl. [dostęp 2019-03-25].
  4. a b c Prof. Eugeniusz Małdyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-03-25].
  5. In memoriam: Professor Henryka Małdyk. pamw.pl. [dostęp 2019-03-25].