Przejdź do zawartości

Eugymnomyza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugymnomyza[a]
Andersen, Gregory, Dickinson, Watling & Scofield, 2022[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – miodowiec zielony (E. viridis)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

miodojady

Rodzaj

Eugymnomyza

Typ nomenklatoryczny

Leptornis aubryanus J. Verreaux & Des Murs, 1860

Synonimy
Gatunki

3 gatunki – zobacz opis w tekście

Eugymnomyzarodzaj ptaków z rodziny miodojadów (Meliphagidae).

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Fidżi i Nowej Kaledonii[4].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 25–42,5 cm, masa ciała 152–284 g (samce są większe i cięższe od samic)[5].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1855 roku norweski zoolog Leonhard Hess Stejneger w serii wydawniczej The standard natural history i nadając mu nazwę Leptomyza[2], jednak nazwa ta okazała się zajęta przez rodzaj muchówek, który opisał w 1835 roku francuski entomolog Pierre-Justin-Marie Macquart. Następną dostępną nazwą była nazwa Gymnomyza, którą ukuł w 1914 roku niemiecki ornitolog Anton Reichenow na łamach czasopisma Journal für Ornithologie[3], lecz również ta nazwa okazała się młodszym homonimem rodzaju muchówek, który opisał w 1810 roku szwedzki entomolog i botanik Carl Fredrik Fallén, dlatego w 2022 roku międzynarodowy zespół ornitologów (Amerykanin Michael J. Andersen, Brytyjczycy Steven Martin Stewart Gregory i Edward Clive Dickinson, Fidżyjczyk Dick Watling oraz Nowozelandczyk Richard Paul Scofield) nadał temu taksonowi nową nazwę – Eugymnomyza[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) miodowiec czerwonolicy (Eugymnomyza aubryana).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Leptomyza: gr. λεπτος leptos „delikatny, smukły”; łac. myza „miodojad”, od gr. μυζαω muzaō „ssać”[6]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Leptornis aubryanus J. Verreaux & Des Murs, 1860.
  • Gymnomyza: gr. γυμνος gumnos „goły, nagi”; rodzaj Myza Meyer & Wiglesworth, 1895 (miodownik)[7].
  • Eugymnomyza: gr. ευ eu „dobry”; rodzaj Gymnomyza Reichenow, 1914[1][8].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[9]:

  1. Nowa nazwa dla Gymnomyza Reichenow, 1914.
  2. Młodszy homonim Leptomyza Macquart, 1835 (Diptera).
  3. Młodszy homonim Gymnomyza Fallén, 1810 (Diptera).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c M.J. Andersen, S.M.S. Gregory, E.C. Dickinson, D. Watling & R.P. Scofield. A new genus‐group name for Gymnomyza Reichenow, 1914 (Passeriformes: Meliphagidae) a preoccupied name in Diptera. „Avian Systematics”. 1 (2), s. 28, 2022. (ang.). 
  2. a b L.H. Stejneger: Natural history of birds. Honey-birds. W: J.S. Kinglsey (red.): The standard natural history. Cz. 4: Birds. Boston: S.E. Cassino, 1885, s. 535. (ang.).
  3. a b A. Reichenow. Bericht über die Märzsitzung 1914. „Journal für Ornithologie”. 62, s. 488, 1914. (niem.). 
  4. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Honeyeaters. IOC World Bird List (v13.1). [dostęp 2023-05-29]. (ang.).
  5. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Honeyeaters (Meliphagidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2021, DOI10.2173/bow.meliph3.01 [dostęp 2023-05-29] (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  6. The Key to Scientific Names, Leptomyza [dostęp 2021-12-29].
  7. The Key to Scientific Names, Gymnomyza [dostęp 2021-12-29].
  8. The Key to Scientific Names, Eugymnomyza [dostęp 2023-05-29].
  9. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Meliphagidae Vigors, 1825 – miodojady – Honeyeaters (wersja: 2024-01-01). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-02-19].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).