Przejdź do zawartości

Ever Guzmán

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ever Guzmán
Pełne imię i nazwisko

Ever Arsenio Guzmán Zavala

Data i miejsce urodzenia

15 marca 1988
Celaya

Wzrost

175 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2004–2015 Morelia 70 (9)
2007–2008 Mérida (wyp.) 7 (3)
2009–2010 Mérida (wyp.) 27 (7)
2010–2011 Veracruz (wyp.) 28 (0)
2011–2012 Mérida (wyp.) 31 (16)
2012–2013 Neza (wyp.) 34 (9)
2014–2015 Lobos BUAP (wyp.) 7 (0)
2015–2017 Correcaminos UAT 53 (9)
2017–2019 San Antonio FC 63 (24)
2020 Hartford Athletic 13 (5)
2021 Antigua GFC 9 (0)
W sumie: 342 (82)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2005  Meksyk U-17 8 (5)
2007  Meksyk U-23 3 (0)
W sumie: 11 (5)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ever Arsenio Guzmán Zavala (ur. 15 marca 1988 w Celayi) – meksykański piłkarz występujący na pozycji napastnika.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Guzmán urodził się w Celayi, jednak dorastał w mieście Moroleón i jest wychowankiem klubu Monarcas Morelia. Do treningów seniorskiej drużyny został włączony w wieku zaledwie szesnastu lat przez argentyńskiego trenera Antonio Mohameda i w meksykańskiej Primera División zadebiutował 15 maja 2004 w wygranym 4:1 spotkaniu z Pachucą. Premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił za to 11 lutego 2006 w zremisowanym 1:1 spotkaniu z Atlasem. Mimo kilku zdobytych bramek nie potrafił sobie jednak na stałe wywalczyć miejsca w podstawowym składzie Morelii, nie odnosząc również z tą drużyną większych sukcesów zarówno na arenie krajowej, jak i międzynarodowej. W lipcu 2009 został wypożyczony na okres roku do drugoligowej filii zespołu, Mérida FC, w której barwach notował regularne występy w Liga de Ascenso.

Latem 2010 Guzmán udał się na kolejne dwunastomiesięczne wypożyczenie do innego drugoligowca, Tiburones Rojos de Veracruz, gdzie również regularnie pojawiał się na boiskach, lecz częściej w roli rezerwowego, nie zdobywając żadnego gola. W jesiennym sezonie Apertura 2010 dotarł z Veracruz do dwumeczu finałowego drugiej ligi meksykańskiej, w którym jego drużyna przegrała jednak z Tijuaną. W późniejszym czasie po raz drugi został wypożyczony do Méridy, w której barwach tym razem został jednym z najlepszych strzelców zaplecza najwyższej klasy rozgrywkowej, lecz nie wywalczył z nią żadnego osiągnięcia. W lipcu 2012, również na zasadzie wypożyczenia, zasilił inną drugoligową filię Morelii, Neza FC z siedzibą w mieście Nezahualcóyotl.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
2003/2004 Monarcas Morelia Meksyk  Primera División 1 0
2004/2005 Monarcas Morelia Meksyk  Primera División 1 0
2005/2006 Monarcas Morelia Meksyk  Primera División 16 2
2006/2007 Monarcas Morelia Meksyk  Primera División 1 0
2007/2008 Monarcas Morelia Meksyk  Primera División 19 4
2008/2009 Monarcas Morelia Meksyk  Primera División 20 2
2009/2010 Mérida FC Meksyk  Liga de Ascenso 27 7
2010/2011 Tiburones Rojos de Veracruz Meksyk  Liga de Ascenso 28 0
2011/2012 Mérida FC Meksyk  Liga de Ascenso 30 15
2012/2013 Neza FC Meksyk  Liga de Ascenso

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W 2005 roku Guzmán został powołany przez trenera Jesúsa Ramíreza do reprezentacji Meksyku U-17 na Młodzieżowe Mistrzostwa Ameryki Północnej. Tam był podstawowym zawodnikiem swojej drużyny, rozgrywając wszystkie trzy spotkania i zdobywając bramkę w konfrontacji z Kanadą (2:0), natomiast jego kadra narodowa z kompletem zwycięstw zdołała zakwalifikować się na Mistrzostwa Świata U-17 w Peru. Na światowym czempionacie również regularnie wybiegał na boiska, występując w pięciu meczach, z czego w czterech jako rezerwowy i zdobył cztery gole: w fazie grupowej z Turcją (1:2), w ćwierćfinale z Kostaryką (3:1), półfinale z Holandią (4:0) oraz w finale z Brazylią (3:0). Młodzi Meksykanie po finałowym triumfie zdobyli ostatecznie na peruwiańskich boiskach tytuł mistrzów świata, a sam Guzmán został wicekrólem strzelców imprezy, ustępując jedynie swojemu rodakowi Carlosowi Veli. W 2007 roku znalazł się w powołanym przez René Isidoro Garcíę składzie reprezentacji Meksyku U-23 na Igrzyska Panamerykańskie w Rio de Janeiro, gdzie rozegrał trzy mecze, wszystkie jako rezerwowy, a jego drużyna odpadła z turnieju w półfinale, zajmując trzecie miejsce i wywalczyła brązowy medal na męskim turnieju piłkarskim.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]