Przejdź do zawartości

Ewa Sowińska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Kap (dyskusja | edycje) o 22:00, 11 maj 2007. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Ewa Barbara Sowińska
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 marca 1944
Bydgoszcz

Rzecznik Praw Dziecka
Okres

od 7 kwietnia 2006

Przynależność polityczna

Liga Polskich Rodzin

Ewa Barbara Sowińska (ur. 5 marca 1944 w Bydgoszczy), polska działaczka polityczna, lekarka, posłanka Ligi Polskich Rodzin na Sejm RP IV i V kadencji w latach 2004-2006, od 7 kwietnia 2006 Rzecznik Praw Dziecka.

Kariera

W 1968 ukończyła studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Białymstoku. W 1978 uzyskała II stopień specjalizacji z medycyny chorób wewnętrznych.

Po ukończeniu studiów pracowała jako lekarz: w latach 1968-1972 jako młodszy asystent w wiejskim ośrodku zdrowia w województwie pomorskim, w latach 1972-1977 jako asystent w wiejskim ośrodku zdrowia w województwie łódzkim, od 1977 do 1982 jako kierownik Przychodni Rejonowej nr 52 w Łodzi i od 1982 do 2004 jako starszy asystent w Wojewódzkim Ośrodku Medycyny Pracy w Łodzi.

Kandydowała w wyborach w 2001 do Sejmu IV kadencji z listy LPR w okręgu łódzkim. Mandat poselski uzyskała w 2004 wchodząc na miejsce wybranej do Parlamentu Europejskiego posłanki LPR Urszuli Krupy. W wyborach w 2005 została wybrana do Sejmu V kadencji.

24 marca 2006 Sejm wybrał ją na stanowisko Rzecznika Praw Dziecka, zaś 30 marca zgodę na objęcie przez nią stanowiska wyraził Senat. Objęła urząd po złożeniu ślubowania 7 kwietnia 2006.

W latach 1977-1980 należała do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 2003-2004 działała w Ruchu Katolicko-Narodowym, zaś od 2004 należy do Ligi Polskich Rodzin.

Kontorwersje

Ewa Sowińska słynie z kontrowersyjnych pomysłów.

W 2006 roku zaproponowała przymusową rejestrację "każdego związku skutkującego wspólnym zamieszkaniem czy wspólnym prowadzeniem gospodarstwa domowego". Wyrejestrowanie takiego związku też wymagałoby stawienia się przed urzędnikiem. Jak uzasadniała swój pomysł: "To właśnie wolne związki krótkotrwałe, bez żadnych zobowiązań są następstwem uzależnień, kontynuacją, a czasem także przyczyną przemocy, anarchii, demoralizacji, a nade wszystko tragedii najmłodszych".

W marcu 2007 roku zażądała sporządzenia listy zawodów, których nie mogłyby wykonywać osoby homoseksualne. Na liście tej umieściła zawody przy wykonywaniu których ma się kontakt z dziećmi i młodzieżą, w tym zawód nauczyciela. W dniu 28 marca 2007 w programie "Gość Radia Zet" Mirosław Orzechowski, sekretarz stanu w MEN, powiedział, że wypowiedź E. Sowińskiej była podyktowana troską o dobro dzieci. Po dociekaniach Moniki Olejnik M. Orzechowski przyznał, że - choć nie jest specjalistą ws. wychowania dzieci - uważa, że "w tle" wypowiedzi Sowińskiej była obawa przed "promocją homoseksualną". W tym samym programie M.Orzechowski stwierdził, że homoseksualizm jest prywatną sprawą każdego człowieka - w tym nauczyciela. M. Orzechowski wyraził przy tym pogląd, że przez "promocję homoseksualizmu" należy rozumieć uprzywilejowanie osób homoseksualnych - co było pewną nowością w wypowiedziach tego polityka.


W połowie 2007 roku media ujawniły list, jaki Ewa Sowińska wysłała do papieża Bendykta XVI w obronie arcybiskupa Wielgusa:

„Laickie media w Polsce wypowiedziały walkę Kościołowi, Jego pasterzom i ludowi Bożemu, którego przywódcą w Metropolii Warszawskiej miał zostać Arcybiskup Stanisław Wielgus, kapłan, profesor o niepospolitej wiedzy, inteligencji i pobożności. Tymczasem laicko-masońskie środki masowego przekazu nie byłyby w stanie »sterować « tak znakomitą osobowością, dlatego przypuściły bezprecedensowy atak godzący w dobre imię abp. Wielgusa. (...) Jezus Chrystus wybaczył trzykrotne zaparcie się przez Piotra apostoła, a jednak właśnie Jego powołał na pierwszego Namiestnika. Przeto proszę pokornie o decyzję pozytywną dla Arcybiskupa Stanisława, ale także dla Katolickiej Polski, która stała się celem ataków liberalno-masońskich”.

Zobacz też

Linki zewnętrzne