Extravagantes Joannis Papae XXII
Extravagantes Joannis Papae XXII (pol. Ekstrawaganty Jana XXII od łac. ekstra 'poza czymś' i vagans dpn. vagantis 'wędrujący')[1] – zbiór prawa kanonicznego sporządzony przez francuskiego kanonistę Jana Chappuis wydany po raz pierwszy w 1500 roku. Został włączony do Corpus Iuris Canonici.
Początkowo zbiór składał się z trzech dekretałów Jana XXII z 1317 r. w sprawie rezerwacji papieskich. Następnie Wilhelm de Monte Lauduno, benedyktyn, napisał glosę. Po dołączeniu następnych 17 dekretałów Jana XXII, całość opracowana została w 1325 r. przez Zenzelinusa de Cassanis, profesora prawa kanonicznego w Montpellier.
Jan Chappuis włączył dekretały Jana XXII do paryskiego wydania zbiorów prawa kanonicznego z 1500 roku uprzednio je opracowując. Podzielił je na 14 tytułów i 20 capitula. Późniejsze wydania zbiorów prawa kanonicznego zawierały tekst w takiej postaci.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Słownik Wyrazów Obcych: ekstrawagancja. [dostęp 2016-11-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-09)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bp Piotr Hemperek, ks. Wojciech Góralski, Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. T. 1, cz. 1. Historia źródeł i nauki prawa kanonicznego, Lublin 1995.