Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Federico Laredo Brú (ur. 23 kwietnia 1875 w San Juan de los Remedios , zm. w lipcu 1946 w Hawanie ) – kubański polityk i pułkownik.
Uczestniczył w walkach o niepodległość Kuby. W 1933 został ministrem spraw wewnętrznych, w 1936 wiceprezydentem, by w okresie od 24 grudnia 1936 do 10 października 1940 sprawować urząd prezydenta Kuby, podczas gdy rzeczywista władza spoczywała w rękach Fulgencio Batisty .
Prezydent
Tymczasowi Gubernatorzy
Prezydenci
José Miguel Gómez (1909–1913)
Mario García Menocal (1913–1921)
Alfredo Zayas (1921–1925)
Gerardo Machado (1925–1933)
Alberto Herrera Franchi (p.o., 1933)
Carlos Manuel de Céspedes (p.o., 1933)
Pentarchia (p.o., 1933)
Ramón Grau San Martín (1933–1934)
Carlos Hevia (p.o., 1934)
Manuel Márquez Sterling (p.o., 1934)
Carlos Mendieta (p.o., 1934–1935)
José Agripino Barnet (p.o., 1935–1936)
Miguel Mariano Gómez (1936)
Federico Laredo Brú (1936–1940)
Fulgencio Batista (1940–1944)
Ramón Grau San Martín (1944–1948)
Carlos Prío Socarrás (1948–1952)
Fulgencio Batista (p.o., 1952–1955)
Andrés Domingo (p.o., 1954–1955)
Fulgencio Batista (1955–1959)
Anselmo Alliegro (p.o., 1959)
Carlos Manuel Piedra (p.o., 1959)
Manuel Urrutia Lleó (1959)
Osvaldo Dorticós Torrado (1959–1976)
Przewodniczący Rady Państwa
Prezydenci