Feliks Michał Wygrzywalski
Feliks Michał Wygrzywalski (ur. 1875 w Przemyślu, zm. 1944 w okolicach Rzeszowa) – polski malarz. Jego syn, Feliks Kazimierz Wygrzywalski (1903-1966) był również malarzem.
Feliks Michał Wygrzywalski dzięki stypendium Fundacji im. Malinowskiego studiował w latach 1893–1898 na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, a następnie w paryskiej Académie Julian i we Włoszech. W roku 1900 zamieszkał w Rzymie, gdzie poślubił Włoszkę Różę Imassa. W Rzymie zajmował się początkowo kopiowaniem dzieł Caravaggia, Rafaela, Guercina, Velasqueza i Tycjana. Malował też krajobrazy i akty. Dostarczał ilustracje do polskiego tygodnika „Wędrowiec” oraz do czasopism niemieckich i rosyjskich.
W roku 1906 wyjechał do Egiptu, gdzie stworzył wiele obrazów o tematyce orientalnej, zwłaszcza scen haremowych. W roku 1908 powrócił do Lwowa, gdzie otrzymał zlecenie na dekorację ścian lwowskiej Izby Przemysłowo – Handlowej. Zajął się też scenografią teatralną. W czasie I wojny światowej przebywał na terenie Rosji. W Rostowie nad Donem został profesorem rysunku. Do Lwowa powrócił w roku 1918. Uczestniczył w wielu wystawach malarstwa, w roku 1932 odbyła się jego wystawa indywidualna w lwowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. Na zlecenie uzdrowiska w Krynicy wykonał cykl czternastu obrazów dla sanatorium Lwigród, poświęconych historii tańca. Był twórcą konserwatywnym, nie uległ wpływom kierunków awangardowych końca XIX i początku XX wieku. Zmarł w roku 1944 w drodze ze Lwowa do Rzeszowa.
