Ferdinand Rochel
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
nauczyciel, filolog klasyczny |
| Odznaczenia | |
| |
Ferdinand Rochel (ur. 9 stycznia 1830 w Braniewie, zm. 30 sierpnia 1893 w Wejherowie) – filolog klasyczny, nauczyciel w gimnazjach w Reszlu, Braniewie, Chełmnie i Wejherowie, autor rozpraw filozoficznych.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 9 stycznia 1830 roku w starokatolickiej rodzinie w Braniewie. Uczęszczał do miejscowego gimnazjum, które ukończył w 1850 roku. Bezpośrednio po maturze rozpoczął od Wielkanocy 1850 studia teologiczno-filozoficzne w położonym obok gimnazjum Liceum Hosianum. Po roku podjął studia filologii klasycznej na Uniwersytecie w Królewcu. Po zdaniu egzaminów państwowych pracował od września 1855 do sierpnia 1856 jako nauczyciel w progimnazjum w Reszlu. 6 grudnia 1856 zdał egzamin państwowy pro facultate docendi[1]. Po zdaniu kolejnego egzaminu w 1859 roku został zatrudniony jako nauczyciel pomocniczy w gimnazjum w Braniewie.
Następnie 15 kwietnia 1860 przeniósł się na takie samo stanowisko do gimnazjum w Chełmnie[2], zamieniając się z dr. Bornowskim, który z Chełmna przeszedł do braniewskiego gimnazjum[1]. Od listopada 1862 został zatrudniony jako nauczyciel etatowy. Pracował tam do Wielkanocy 1868, po czym został skierowany do dalszej pracy w gimnazjum w Wejherowie. W maju 1874 otrzymał awans na stanowisko Oberlehrer (starszego nauczyciela), a w maju 1887 został mianowany profesorem. Na Wielkanoc 1891, po 23 latach pracy w wejherowskim gimnazjum, przeszedł w stan spoczynku, cierpiąc na znaczny niedosłuch[3]. Z okazji przejścia na emeryturę 12 marca tego roku został odznaczony Orderem Orła Czerwonego IV Klasy[4].
Zmarł po dłuższej chorobie 30 sierpnia 1893 roku. Pochowany został, odprowadzony w ostatnią drogę przez liczne grono uczniów i nauczycieli[5]. Niecałe dwa miesiące po nim, 20 października, zmarł także dyrektor gimnazjum, prof. Johannes Seemann, który był jego teściem[6].
Ferdinand Rochel pozostawił po sobie w druku pisane po łacinie rozprawy filozoficzne o Arystofanesie, czołowym dramaturgu starożytnych Aten[7].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Philologische Abhandlung über den Dichter Aristophanes, Neustadt Westpr. 1870
- Aristophanes poeta quibus causis commotus oracula eorumque interpretes irriserit w: Bericht über das Königliche Katholische Gymnasium zu Neustadt in Westpreußen : durch welchen zur öffentlichen Prüfung der Schüler ... ergebenst einladet, Neustadt Westpr. 1870
- Philologische Abhandlung über den Dichter Aristophanes, Neustadt Westpr. 1870
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Programm des Königl. Kathol. Gymnasiums zu Culm für das Schuljahr 1861/1862 ; Program Królewskiego Gimnazjum Katolickiego w Chełmnie na rok szkolny 1861/1862
- ↑ Johann Joseph Braun Geschichte des Königlichen Gymnasiums zu Brausberg während seines dreihundertjährigen Bestehens. Fest-Programm, womit zu der Dienstag den 4. Juli 1865 stattfindenten Feierr des dreihundertjährigen Jubiläums dieser Anstalt, s. 127
- ↑ Bericht über das Königliche Gymnasium zu Neustadt in Westpreussen für die Zeit von Ostern 1890 bis Ostern 1891; Königsbeck, Max (1835-)
- ↑ Bericht über das Königliche Gymnasium zu Neustadt in WPr. für die Zeit von Ostern 1891 bis Ostern 1892, Königsbeck, Max (1835-)
- ↑ Bericht über das Königliche Gymnasium zu Neustadt in Wpr. für die Zeit von Ostern 1893 bis dahin 1894, Königsbeck, Max (1835-)
- ↑ Bericht über das Königliche Gymnasium zu Neustadt in Wpr. für die Zeit von Ostern 1894 bis dahin 1895, Königsbeck, Max (1835-)
- ↑ Festschrift zur Feier des fünfzigjährigen Bestehens des Königlichen Gymnasiums zu Neustadt Westpr. 1907 von Professor A. Rohr