Finis (Landor)
Finis (łac. Finis) – epigramat angielskiego poety romantycznego Waltera Savage'a Landora[1], będący jego najbardziej znanym utworem, regularnie przedrukowywanym w antologiach poezji angielskiej, zamieszczanym na stronach internetowych i recytowanym, zarówno przez profesjonalnych aktorów, jak i amatorów, publikujących swoje nagrania w serwisach sieciowych.
Charakterystyka ogólna
[edytuj | edytuj kod]Wiersz jest znany albo pod dodanym później łacińskim tytułem, albo pod incipitem I strove with none. Poeta zamieścił go (bez tytułu) jako motto tomiku The last fruit off an old tree (Ostatni owoc spada ze starego drzewa)[2].
Forma
[edytuj | edytuj kod]Utwór jest monostrofą czterowersową, rymowaną krzyżowo (abab) pisaną jambicznym pięciostopowcem, najpopularniejszym formatem wiersza angielskiego (sSsSsSsSsS).
- I strove with none, for none was worth my strife.
- Nature I loved and, next to Nature, Art:
- I warm'd both hands before the fire of life;
- It sinks, and I am ready to depart.[3]
Treść
[edytuj | edytuj kod]Omawiany wiersz jest poetyckim testamentem sędziwego poety, który przygotowywał się na śmierć. Landor napisał epigramat w dzień po swoich siedemdziesiątych piątych urodzinach i przeczytał go na głos przed śniadaniem[4].
Przekłady
[edytuj | edytuj kod]Analizowany wiersz przekładali na język polski Jerzy Pietrkiewicz[5] i Wiktor Jarosław Darasz[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Przemysław Mroczkowski, Historia literatury angielskiej. Zarys, Wrocław 1981, s. 381. Porównaj też: http://www.poetryfoundation.org/poems-and-poets/poets/detail/walter-savage-landor#poet
- ↑ Zobacz: The Last Fruit Off an Old Tree, by Walter Savage Landor, Edward Moxon, 1853, s. VI.
- ↑ Arthur Quiller-Couch [ed], The Oxford Book of English Verse: 1250–1900 (1919), http://www.bartleby.com/101/576.html.
- ↑ Sidney Colvin, Landor (w serii English Men of Letters), London 1902, s. 182.
- ↑ Jerzy Pietrkiewicz, Antologia liryki angielskiej 1300-1950, Warszawa 1997, s. 209.
- ↑ Finis - Antologia poezji angielskiej w wyborze i przekładzie W. J. Darasza [online], sites.google.com [dostęp 2020-07-08] .