Przejdź do zawartości

Flavarchaea

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Flavarchaea
Rix, 2006
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Podrząd

Opisthothelae

Infrarząd

Araneomorphae

Rodzina

Malkaridae

Rodzaj

Flavarchaea

Typ nomenklatoryczny

Pararchaea lulu Rix, 2005

Flavarchaearodzaj pająków z infrarzędu Araneomorphae i rodziny Malkaridae. Zalicza się do niego 6 opisanych gatunków. Zamieszkują krainę australijską, głównie Australię.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Pająki o ciele długości od 1,3 do 2 mm, ubarwionym kremowo, żółto lub musztardowożółto. Kształt karapaksu jest zaokrąglony w widoku grzbietowym i rombowaty w widoku bocznym. Jego części głowowa i tułowiowa są dobrze wyodrębnione. Ośmioro oczu rozmieszczonych jest w dwóch rzędach. Oczy bocznych par są perłowobiałe i stykają się. Oczy pary tylno-środkowej są perłowobiałe, szeroko rozstawione i znacznie oddalone od ciemnych oczu pary przednio-środkowej. Szczękoczułki mają na przedniej krawędzi trzy grupy tęgich zębów. W grupie PTA jest ich pięć i stykają się one z pazurem jadowym. W grupie PTB zęby są dwa lub trzy, a w grupie PTC trzy. Samce mają na szczękoczułkach listewki służące strydulacji. Warga dolna jest szersza niż długa, trójkątna w zarysie. Niewiele dłuższe niż szerokie sternum ma stępiony wierzchołek. Odnóża pierwszej pary mają na tylno-bocznej powierzchni uda zakrzywiony rządek ząbków. Kolejność odnóży od pary najdłuższej do najkrótszej to: IV, I, II, III[1].

Opistosoma (odwłok) w widoku od góry jest podługowato-owalna. U samców na grzbietowej powierzchni opistosomy leży skutum, które może być prostokątne lub okrągłe, różnych rozmiarów, czasem zalane z przednim sklerytem. W rejonie zaepigastrycznym obecne są skleryty, duże u samców, a małe u samic. Występują trzy pary dobrze wykształconych kądziołków przędnych. U samców ich tylno-boczna para ma po dwa gruczoły groniaste, natomiast na niej brak triad złożonych z dwóch gruczołów zagregowanych i jednego wiciowatego. Tylna para przetchlinek leży tuż przed stożeczkiem, u samca otoczona jest sklerytem kądziołków, a u samicy osobnym sklerytem[1].

Nogogłaszczki samca cechują się łyżkowatym cymbium oraz dużym bulbusem z kolczastym embolusem wyrastającym u jego nasady i zakrzywiającym się wokół jego przedniej krawędzi. Charakterystyczną cechą embolusa jest obecność liściokształtnego wyrostka w części odsiebnej. Wyraźne paracymbium ma krótki wyrostek wewnętrzny oraz wyrostki zewnętrzne brzuszne i grzbietowe formujące wspólnie kubeczkowatą strukturę w jego części odsiebnej. Ponad bulbusem leży zesklerotyzowana, pozbawiona urzeźbienia płytka dystalna z zakrzywioną flanką. Płytka ta ma dwie apofizy, z których retromedialna osiąga rozmaite rozmiary, a dystalna formuje konduktor. Samica ma płytkę płciową zaopatrzoną w parę grubościennych zbiorników nasiennych, od których to po jednym przewodzie zapładniającym wiedzie do jamy torebki kopulacyjnej[1].

Rozprzestrzenienie

[edytuj | edytuj kod]

Zwierzęta te są endemitami krainy australijskiej. Pięć gatunków występuje wyłącznie na obszarze Australii kontynentalnej, dwa są endemitami Tasmanii[2][1], a jeden znany jest tylko z Nowej Kaledonii[2][3].

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj ten wprowadzony został w 2006 roku przez Michaela Rixa[1][2], który jego gatunkiem typowym ustanowił, opisanego przez siebie rok wcześniej[4], Pararchaea lulu. Rodzaj zaliczony został wówczas do Pararchaeidae[1]. W 2017 roku Dimitar Dimitrow i współpracownicy na podstawie wyników analizy filogenetycznej przenieśli go do rodziny Malkaridae[5].

Do rodzaju tego zalicza się 8 opisanych gatunków[2]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f M.G. Rix. Systematics of the Australasian spider family Pararchaeidae (Arachnida: Araneae). „Invertebrate Systematics”. 20 (2), s. 203-254, 2006. DOI: 10.1071/IS05032. 
  2. a b c d Gen. Flavarchaea Rix, 2006. [w:] World Spider Catalogue [on-line]. World Spider Catalog Association, 2018. [dostęp 2020-11-20].
  3. M.G. Rix, M.S. Harvey. The first pararchaeid spider (Araneae: Pararchaeidae) from New Caledonia, with a discussion on spinneret spigots and egg sac morphology in Ozarchaea. „Zootaxa”. 2414, s. 27-40, 2010. 
  4. M.G. Rix. A review of the Tasmanian species of Pararchaeidae and Holarchaeidae (Arachnida, Araneae). „Journal of Arachnology”. 33, s. 135-152, 2005. 
  5. D. Dimitrov, L.R. Benavides, M. A. Arnedo, G. Giribet, C.E. Griswold, N. Scharff, G. Hormiga. Rounding up the usual suspects: a standard target-gene approach for resolving the interfamilial phylogenetic relationships of ecribellate orb-weaving spiders with a new family-rank classification (Araneae, Araneoidea). „Cladistics”. 33 (3), s. 221-250, 2017. DOI: 10.1111/cla.12165.