Przejdź do zawartości

Fletowce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fletowce
Pitohuinae
Christidis & Schodde, 2014[1]
Ilustracja
Przedstawiciel podrodziny – fletowiec kapturowy (P. dichrous)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

wilgowate

Podrodzina

fletowce

Typ nomenklatoryczny

Podrodzina:Pitohui Lesson, 1831
Rodzaj: Lanius kirhocephalus Lesson & Garnot, 1827

Synonimy

Rodzaju:

Rodzaje i gatunki

Pitohui Lesson, 1831[4]
4 gatunki – zobacz opis w tekście

Fletowce[5] (Pitohuinae) – monotypowa podrodzina ptaków z rodziny wilgowatych (Oriolidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Podrodzina obejmuje gatunki występujące na Nowej Gwinei i sąsiednich wyspach[6].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 22–25 cm; masa ciała 67–83 g[7].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]
  • Pitohui: papuaska nazwa Pitohui dla fletowca oznaczająca „bezwartościowego ptaka” (tj. niejadalnego). Skóra i pióra fletowców zawierają batrachotoksynę, której źródłem są prawdopodobnie chrząszcze Choresine (rodzina Melyridae) wchodzące w skład diety tego ptaka[8].
  • Rectes (Rhectes): gr. ῥεκτης rhektēs „łamacz, pracownik”, od ῥηγνυμι rhēgnumi „złamać”[9]. Gatunek typowy: Lanius kirhocephalus Lesson & Garnot, 1827.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do podrodziny należy jeden rodzaj z następującymi gatunkami[5]:

  1. Wariant pisowni Rectes Reichenbach, 1850.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. R. Schodde & L. Christidis. Relicts from Tertiary Australasia: undescribed families and subfamilies of songbirds (Passeriformes) and their zoogeographic signal. „Zootaxa”. 3786 (5), s. 501–522, 2014. DOI: 10.11646/zootaxa.3786.5.1. (ang.). 
  2. H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. ryc. lxv. (niem.).
  3. G. von Rosenberg. Beitrag zur Ornithologie von Neu-Guinea. „Journal für Ornithologie”. 12 (68), s. 119, 1864. (niem.). 
  4. R.-P. Lesson: Traité d’ornithologie, ou, Tableau méthodique des ordres, sous-ordres, familles, tribus, genres, sous-genres et races d’oiseaux: ouvrage entièrement neuf, formant le catalogue le plus complet des espèces réunies dans les collections publiques de la France. Bruxelles: Chez F.G. Levrault, 1830–1831, s. 375. (fr.).
  5. a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko, Rodzina: Pachycephalidae Swainson, 1831 – fletówki – Whistlers (wersja: 2022-08-21), [w:] Kompletna lista ptaków świata [online], Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego [dostęp 2023-06-12].
  6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (redaktorzy), Orioles, drongos, fantails [online], IOC World Bird List (v13.1) [dostęp 2023-06-12] (ang.).
  7. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Old World Orioles (Oriolidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2021, Pitohui, DOI10.2173/bow.orioli1.01 [dostęp 2023-06-12] (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  8. The Key to Scientific Names, Pitohui [dostęp 2023-06-12].
  9. The Key to Scientific Names, Rectes [dostęp 2023-06-12].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).