Fokker T.IV
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
górnopłat o konstrukcji mieszanej, podwozie – pływakowe, stałe |
| Załoga |
4 |
| Historia | |
| Data oblotu |
7 czerwca 1927 |
| Lata produkcji | |
| Wycofanie ze służby | |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 silniki gwiazdowe, 9-cylindrowy Wright Cyclone SR-1820-F2 |
| Moc |
750 KM (565 kW) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
26,20 m |
| Długość |
17,60 m |
| Wysokość |
6,00 m |
| Powierzchnia nośna |
97,80 m² |
| Masa | |
| Własna |
4 665 kg |
| Startowa |
7 200 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
260 km/h |
| Prędkość przelotowa |
220 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
6,9 min. na wysokość 2000 m |
| Pułap |
5 900 m |
| Zasięg |
1 560 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 3 karabiny maszynowe FN Browning kal. 7,9 mm (ruchome, w stanowiskach strzeleckich) bomby o łącznej masie do 900 kg lub 1 torpeda | |
| Użytkownicy | |
| Holandia, Portugalia | |
| Rzuty | |
| |
Fokker T.IV – holenderski wodnosamolot zwiadowczy i torpedowy z okresu II wojny światowej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1926 roku na zamówienie holenderskiego lotnictwa marynarki wojennej (hol. Marine Luchtvaartdienst) w wytwórni Fokker opracowano projekt wodnosamolotu zwiadowczego i torpedowego przeznaczonego dla służby w Holenderskich Indiach Wschodnich.
Prototyp samolotu, który został oznaczony jako T.IV został oblatany w dniu 7 czerwca 1927 roku i po przejściu prób lotnictwo marynarki wojennej zamówiło serię 12 samolotów tego typu, które wyprodukowano w latach 1927 – 1930. Samoloty były wyposażone w silniki Lorraine-Dietrich W o mocy 445 KM (330 kW) każdy.
W 1935 roku powstała unowocześniona wersja samolotu oznaczona jako T.IVa wyposażona w mocniejsze silniki Wright Cyclone SR-1820-F2 o mocy 750 KM (565 kW) każdy, wyprodukowano również 12 samolotów tego typu. Zbudowano również 9 samolotów T.IV wyposażone w silniki Rolls-Royce Eagle przeznaczona dla Portugalii. Łącznie zbudowano 33 samoloty tego typu.
W latach 1936 – 1937 wszystkie będące w służbie w lotnictwie holenderskim wodnosamoloty odmiany T.IV zostały zmodernizowane do wersji T.IVa.
Użycie w lotnictwie[edytuj | edytuj kod]
Wodnosamoloty T.IV od 1927 roku systematycznie były wprowadzane do lotnictwa Holenderskich Indii Wschodnich, gdzie służyły do patrolowania wybrzeża i dalekiego zwiadu. W chwili inwazji Japonii na Indie Wschodnie użyto ich również do zwalczania okrętów podwodnych. Wszystkie wodnosamoloty T.IV zostały zniszczone w czasie walk.
Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]
Wodnosamolot Fokker T.IV był górnopłatem o konstrukcji mieszanej. Płat był konstrukcji drewnianej, natomiast kadłub miał konstrukcję kratownicową spawaną z rur stalowych. Całość pokryta była sklejką. W kadłubie mieściło się otwarta kabina pilota i trzy otwarte stanowiska strzeleckie: na dziobie i na grzbiecie kadłuba oraz pod kadłubem. W wersji T.IVa kabiny zostały zakryte. Podwozie samolotu składało się z dwóch stałych pływaków wykonanych z duralu. Napęd samolotu stanowiły 2 silniki umieszczone w gondolach na skrzydłach.
Uzbrojenie samolotu stanowiły 3 ruchome karabiny maszynowe umieszczone w stanowiskach strzeleckich oraz bomby lotnicze o łącznej masie 900 kg (w tym 4 bomby po 200 kg lub 18 bomb po 50 kg) umieszczone w komorze bombowej. Zamiast bomb samolot mógł również przenosić 1 torpedę.