Fokomelia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wrodzony brak bliższych części kończyn(y), nie określon(ej)(ych)
ilustracja
Klasyfikacje
ICD-10

Q73.1

Fokomelia (łac. phocomelia, z gr. φoko = foka + μέλος = kończyna, ang. phocomelia) – wada rozwojowa kończyn, polegająca na niedorozwoju lub braku kości długich z obecnością stóp lub dłoni połączonych bezpośrednio z tułowiem. Jest związana z nieprawidłowościami w trakcie ciąży, przyjmowaniem w jej trakcie pewnych leków (głównie talidomidu) lub rzadziej uwarunkowana genetycznie (zespół Holt-Orama, zespół fokomelii SC, zespół pseudotalidomidowy, OMIM#269000).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Lech Korniszewski: Dziecko z zespołem wad wrodzonych. Diagnostyka dysmorfologiczna. Wyd. II. Warszawa: PZWL, 2005. ISBN 83-200-3042-0.