Przejdź do zawartości

Fosfolipazy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schemat z oznaczonymi miejscami działania poszczególnych fosfolipaz. Fosfolipaza B rozcina wiązania zarówno w pozycji PLA1, jak i PLA2.

Fosfolipazy – grupa enzymów hydrolizujących fosfolipidy. Występują we wszystkich ludzkich tkankach oraz soku trzustkowym, należą do egzotoksyn bakteryjnych oraz wchodzą w skład śliny węży[1].

Podział

[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnia się fosfolipazy A1, A2, B, C i D, z których każda hydrolizuje wiązanie estrowe w specyficznym dla niej miejscu[2][3]:

Ostateczne produkty hydrolizy determinowane są przez rodzaj rozkładanego fosfolipidu.

Fosfolipazy odgrywają kluczową rolę w wielu procesach komórkowych, takich jak sygnalizacja komórkowa, remodelowanie błon komórkowych, endocytoza, egzocytoza oraz regulacja cytoszkieletu. Na przykład fosfolipaza D uczestniczy w tworzeniu kwasu fosfatydowego, który działa jako lipidowy mediator w procesach sygnalizacji komórkowej i jest prekursorem innych bioaktywnych lipidów, takich jak diacyloglicerol (DAG) czy kwas lizofosfatydowy(inne języki) (LPA). Zaburzenia w funkcjonowaniu fosfolipaz mogą prowadzić do różnych stanów patologicznych, w tym chorób zapalnych, neurodegeneracyjnych oraz nowotworowych[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bańkowski 2020 ↓, s. 186, 187.
  2. Bańkowski 2020 ↓, s. 187.
  3. Harper 2015 ↓, s. 249.
  4. Harper 2015 ↓, s. 239.
  5. Bańkowski 2020 ↓, s. 188.
  6. W. Ganong, Fizjologia, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2017.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]