Fragmentacja ja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Fragmentacja, fragmentacja jaźni – proces wykształcania się niespójnej jaźni w wyniku spowodowanych frustracjami zakłóceń uwewnętrznienia przeobrażającego.

Pojęcie ma zastosowanie dla osobowości zależnej (osobowość symbiotyczna)[1], gdzie osoba taka do bliższego związku wybiera osoby, które dostarczają jej usprawiedliwienia, a indywiduacja, separacja i autonomiczne działanie służą utrzymaniu niszczącego osamotnienia. Dla skrajnych przypadków, osoba dotknięta tym zaburzeniem toleruje poniżające traktowanie, a nawet przemoc fizyczną otoczenia[2]. Badania dowodzą związków fragmentacji jaźni oraz niespójności w obszarze pełnionych ról z niską samooceną, wysoką depresją i neurotycznością[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Osobowość symbiotyczna
  2. Stephen Johnson: Osobowość symbiotyczna i jej leczenie. Wyd. I. Warszawa: Jacek Santorski & Co Agencja Wydawnicza, 1993. ISBN 83-85386-29-7.
  3. Ja i tożsamość a dobrostan psychiczny s. 69

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Osobowość symbiotyczna [1]