Francisco Lacoma y Fontanet

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Francisco Lacoma y Fontanet
Ilustracja
Martwa natura, 1808
Data i miejsce urodzenia

1784
Barcelona, Hiszpania

Data i miejsce śmierci

1849
Paryż, Francja

Narodowość

hiszpańska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

neoklasycyzm

Francisco Lacoma y Fontanet (kat. Francesc Lacoma i Fontanet) – hiszpański malarz pochodzący z Katalonii[1]. Malował głównie kompozycje z kwiatów i owoców oraz portrety[2]. Ze względu na zbieżność nazwisk oraz daty i miejsca urodzin jest często mylony z innym katalońskim malarzem Franciskiem Lacoma Sans (1784-1812).

Studiował w Królewskiej Katalońskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Jerzego w Barcelonie. Przeniósł się do Madrytu, gdzie od 1819 roku studiował na Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda. Ostatecznie zamieszkał w Paryżu, gdzie pod kierunkiem belgijskiego malarza Gerarda van Spaendoncka doskonalił malowanie motywów kwiatowych. W Paryżu zainspirował się pracami Jacques-Louis Davida. Dwukrotnie wystawił swoje prace na Salonie Paryskim w 1810 i 1814 roku[3].

Z polecenia rządu hiszpańskiego skutecznie zajął się odzyskiwaniem dzieł skardzionych i wywiezionych do Francji w czasie inwazji napoleońskiej. W dowód uznania Ferdynand VII mianował go swoim nadwornym malarzem, został również honorowym członkiem Akademii św. Ferdynanda. Namalował wiele portretów członków rodziny królewskiej i hiszpańskiej arystokracji[1].

Jego dzieła można oglądać w Museu Nacional d’Art de Catalunya w Barcelonie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Enciclopedia del Museo del Prado: Francisco Lacoma y Fontanet. [dostęp 2012-11-20]. (hiszp.).
  2. Enrique Arias Anglés: Historia del arte español: Del Neoclasicismo al Impresionismo. Madryt: Ediciones AKAL, 1999, s. 180. ISBN 84-460-0854-8.
  3. Dispersión de objetos de arte fuera de España en los siglos XIX y XX. Barcelona: Uniwersytet w Barcelonia, 2011, s. 78. ISBN 84-4753-539-8.