Przejdź do zawartości

Franciszek Goyka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Franciszek Goyka (ur. 30 czerwca 1845[1] w Sławoszynie, zm. 16 lutego 1927 w Chłapowie[2]) – gawędziarz kaszubski.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana Goyki, który po nieudanej próbie wywołania na Pomorzu powstania w 1848 zbiegł do Królestwa Polskiego, pozostawiając żonę z synem na Kaszubach. Franciszek wychowywany był przez stryja Jakuba, rybaka i kowala w Chłapowie. W późniejszym okresie pływał jako marynarz na niemieckich żaglowcach. Brał udział w wojnie prusko-duńskiej.

Założył pierwszą maszoperię kutrowej na Kaszubach. Pochowany na cmentarzu w Swarzewie[2].

Uwieczniony przez Augustyna Necla w powieściach Kutry o czerwonych żaglach[3] i Maszopi[4]. Patron ulicy w Sopocie (czasami błędnie określanej jako Jakuba Goyki)[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Archiwum Państwowe w Gdańsku, sygn. 10/2103/0/-/50 - księga ślubów 1890 rok, akt nr 09.
  2. a b Działo się w lutym, „Pomerania” (2), 2017, s. 55, ISSN 0238-9045.
  3. Chłopiec z karzni, [w:] Augustyn Necel, Kutry o czerwonych żaglach, wyd. 2, Gdańsk: Oficyna Czec, 2002, s. 17-32, ISBN 83-87408-49-2, OCLC 749502223 [dostęp 2020-07-07].
  4. Augustyn Necel, Maszopi, wyd. 1, Warszawa: Czytelnik, 1958, s. 7.
  5. Stanisław Gierszewski (red.), Pomorscy patroni ulic Trójmiasta, Wydanie I, Ossolineum, Wrocław 1977, brak nr ISBN, s. 110