Franciszek Więckiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ilustracja
Grób Franciszka Więckiewicza na Cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie
Data urodzenia

16 lutego 1878

Data śmierci

10 kwietnia 1960

Miejsce pochówku

Cmentarz ewangelicko-reformowany w Warszawie

Wyznanie

Franciszek Więckiewicz (ur. 16 lutego 1878, zm. 10 kwietnia 1960) – duchowny ewangelicznych chrześcijan, w latach 1949–1950 prezes Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1909–1915 był przełożonym zboru ewangelicznych chrześcijan w Kowlu. W 1927 został prezesem Związku Słowiańskich Zborów Ewangelicznych Chrześcijan. Po śmierci Ludwika Szenderowskiego sen. w 1933 przejął po nim funkcję kapelana w Wojsku Polskim z ramienia Związku. W 1947 był prezesem Związku Ewangelicznych Chrześcijan. W latach 1949–1950 zajmował stanowiska prezesa Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego. W 1950 został uwięziony przez Urząd Bezpieczeństwa na 4 miesiące w ramach aresztowań duchownych i działaczy Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego. Następnie pełnił funkcję wiceprezesa ZKE[1]. Pochowano go na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie (kwatera 5-1-3)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Tadeusz J. Zieliński, Protestantyzm ewangelikalny. Studium specyfiki religijnej, wyd. 2, Katowice 2014 ISBN 978-83-931204-9-9 s. 352.
  2. śp. Franciszek Więckiewicz

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz J. Zieliński, Protestantyzm ewangelikalny. Studium specyfiki religijnej, wyd. 2, Katowice 2014 ISBN 978-83-931204-9-9 s. 352.