Franciszek Woś (duchowny)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Woś
Prałat
Data i miejsce urodzenia

27 stycznia 1914
Jagiełła

Data i miejsce śmierci

13 maja 2009
Jagiełła

Proboszcz parafii Świętoniowa
Okres sprawowania

1957–1989

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

4 maja 1941

Odznaczenia
Złoty Medal Wojska Polskiego Krzyż Armii Krajowej

Franciszek Woś (ur. 27 stycznia 1914 w Jagielle, zm. 13 maja 2009 tamże) – polski ksiądz rzymskokatolicki, w diecezji przemyskiej, działacz Armii Krajowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 27 stycznia 1914 roku w Jagielle, jako syn Ignacego i Marii Kulpa. Wykształcenie powszechne zdobył w szkole powszechnej w Jagielle, a w latach 1926–1933 kształcił się w gimnazjum klasycznym w Jarosławiu. W 1935 roku zgłosił się do Szkoły Podchorążych Rezerwy 24 Dywizji Piechoty w Jarosławiu, którą ukończył w stopniu plutonowego-podchorążego. W 1936 roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu. W 1939 roku wybuch wojny przerwał studia, a od 1940 roku dalsze studia kontynuował w konspiracyjnym seminarium w Brzozowie. 4 maja 1941 roku w Brzozowie przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Franciszka Bardy.

W latach 1941–1942 był wikariuszem w parafii Husów, w której wstąpił do Związku Walki Zbrojnej. Otrzymał pseudonim ,,Czajka” i został dowódcą drużyny, która 2 marca 1942 roku przeprowadziła akcję zdobycia niemieckiej broni. Po dekonspiracji został zmuszony do zmiany miejsca zamieszkania. W latach 1942–1944 był wikariuszem w parafii Majdan Sieniawski, gdzie pod zmienionym nazwiskiem Franciszek Jasiewicz nadal brał udział w konspiracyjnych działaniach Armii Krajowej. W latach 1942–1946 był wikariuszem w parafii Tuligłowy, a w latach 1946–1949 w parafii Bachórzec. W latach 1949–1951 był wikariuszem w parafii Grodzisko Dolne. W latach 1951–1957 był ekspozytem w parafii Siedliska[1] i administratorem ekscuriendo w parafii Borownica[2].

W 1957 roku został proboszczem w parafii Świętoniowa, gdzie zbudował nowy kościół. W 1989 roku przeszedł na emeryturę i powrócił do rodzinnej Jagiełły. Zmarł 13 maja 2009 roku[3][4][5].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1952 (s. 44) [dostęp 2023-12-27]
  2. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1952 (s. 41) [dostęp 2023-12-27]
  3. Stanisława Wojciechowska. Nasz patron [online], docplayer.pl [dostęp 2023-12-27].
  4. Ksiądz proboszcz Franciszek Woś [online], spswietoniowa.szkolnastrona.pl [dostęp 2023-12-27].
  5. Oto jestem, przecież mnie wołałeś [online], Tygodnik Katolicki „Niedziela”. Niedziela przemyska 25/2009 [dostęp 2009-12-31].