Frederik Andersen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Frederik Andersen
Ilustracja
Frederik Andersen w barwach Toronto Maple Leafs (2017)
Data i miejsce urodzenia

2 października 1989
Herning

Obywatelstwo

Dania

Wzrost

193 cm

Pozycja

bramkarz

Uchwyt

lewy

Informacje klubowe
Klub

Carolina Hurricanes

Draft

NHL 2010, numer: 187 (7 runda)
Carolina Hurricanes

Draft

NHL 2012, numer: 87 (3 runda)
Anaheim Ducks

Multimedia w Wikimedia Commons

Frederik Andersen (ur. 2 października 1989 w Herning) – duński zawodowy hokeista na lodzie grający jako bramkarz w Carolina Hurricanes z National Hockey League (NHL). Andersen był członkiem duńskiej reprezentacji na Mistrzostwach Świata w Hokeju na Lodzie 2010[1]. Wybrany ze 187. numerem przez Carolina Hurricanes podczas NHL Entry Draft 2010. Nie doszedł do porozumienia z Hurricanes co do warunków kontraktu, ostatecznie został wybrany w trzeciej rundzie w NHL Entry Draft 2012 jako 87. zawodnik przez Anaheim Ducks.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Europa[edytuj | edytuj kod]

13 marca 2010 Andersen trafił do pustej bramki w czwartym meczu ćwierćfinałowym przeciwko Rødovre Mighty Bulls. Dwa dni wcześniej, w trzecim meczu był bliski strzelenia w podobnej sytuacji, ale nie trafił w bramkę[2].

Andersen w barwach Frölunda HC ustanowił nowy rekord klubowy sezonu zasadniczego ligi, ośmiokrotnie w rozgrywkach 2011–12 zachowując czyste konto (shutout), wyprzedzając dorobek siedmiu Henrika Lundqvista z sezonu 2003-04[3]. Andersen prowadził również w średniej liczbie straconych bramek (GAA), a także otrzymał nominację do nagrody dla najlepszego debiutanta roku ligi[4].

NHL[edytuj | edytuj kod]

20 października 2013, niedługo po rozpoczęciu sezonu 2013–14, Andersen zadebiutował w NHL w zespole Anaheim Ducks, zastępując podstawowego bramkarza Jonasa Hillera na początku drugiej tercji. Wchodząc przy stanie 3–1 dla Dallas Stars zdołał utrzymać czyste konto (shutout) przez resztę spotkania i przyczynić się do zwycięstwa 6-3[5]. 4 marca 2014, po oddaniu przez Ducks bramkarza Viktora Fastha do Edmonton Oilers, Andersen został nowym, etatowym zmiennikiem dla Hillera, po spędzeniu większości sezonu w filii ekipy z Anaheim Norfolk Admirals, grającej w American Hockey League (AHL).

16 kwietnia 2014 Andersen zadebiutował w fazie play-off, a jego drużyna pokonała 4–3 Dallas Stars w pierwszym meczu ćwierćfinałów konferencji zachodniej. Andersen miał 32 obrony i przepuścił trzy krążki do siatki[6]. W play-offach dzielił miejsce w bramce z Jonasem Hillerem i Johnem Gibsonem, kończąc rozgrywki na półfinale konferencji zachodniej przegrywając z Los Angeles Kings, późniejszym zdobywcą Pucharu Stanleya.

W kolejnych rozgrywkach 2014–15, po zakończeniu kontraktu Hillera i przejściu jako wolny agent do Calgary Flames, tylko Anderson i Gibson rywalizowali o miejsce w bramce. Jednak po rozpoczęciu sezonu to Andersen był podstawowym wyborem trenera, zarówno dzięki jego umiejętnościom ale też kontuzjom Gibsona, które wyłączały go z gry. 3 marca 2015, po zanotowaniu 30 zwycięstwa w sezonie, Andersen wyrównał rekord NHL w najszybciej osiągniętych 50 zwycięstwach w lidze przez bramkarza. Ta sztuka udała mu się w zaledwie 68 spotkaniach – takiej samej ilości co Billowi Durnanowi, golkiperowi Montreal Canadiens,16 grudnia 1944[7]. Andersen dotarł z Ducks do finału konferencji zachodniej – również dzięki jego grze drużyna przegrała zaledwie jedno spotkanie w dwóch pierwszych rundach. Przy prowadzeniu 3–2 w kolejnej serii z Chicago Blackhawks, drużyna Anaheim Ducks przegrała następne dwa mecze, w tym 7 spotkanie na własnym lodowisku. Był to trzeci z rzędu sezon, w którym Ducks odpadli z fazy pucharowej, mimo prowadzenia w serii 3–2 (wcześniej Detroit w 2013 i Kings w 2014)[8]. Andersen w każdym z ostatnich czterech spotkań z Blackhawks wpuścił 4 lub więcej bramek – Ducks przegrali 3 z tych spotkań, łącznie tracąc 19 bramek, a za przeciętne statystyki krytyka spadła na Andersena[9].

20 czerwca 2016 Andersen został oddany do Toronto Maple Leafs w zamian za draft pick w 1. rundzie NHL Entry Draft 2016 i 2. rundzie NHL Entry Draft 2017. Tego samego dnia zespół z Toronto i Andersen ustalili warunki 5-letniego kontraktu[10][11]. Pod koniec lipca 2021 ogłoszono jego transfer do Carolina Hurricanes i dwuletni kontrakt[12].

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Sezon zasadniczy i play-off[edytuj | edytuj kod]

  Sezon zasadniczy
   Playoffs  
Sezon Drużyna Liga M W P T/OT MIN GA SO GAA SV% M W P MIN GA SO GAA SV%
2008–09 Herning Blue Fox DEN 22 — — — 1178 44 0 2.45 .922 — — — — — — — —
2009–10 Frederikshavn White Hawks DEN 30 — — — 1753 64 0 2.19 .932 10 — — — — — 2.86 .925
2010–11 Frederikshavn White Hawks DEN 35 — — — — — — 2.49 .920 11 — — — — — 1.98 .942
2011–12 Frölunda HC SHL 39 20 12 6 2332 63 8 1.62 .943 6 2 4 379 17 0 2.69 .911
2012–13 Norfolk Admirals AHL 47 24 18 1 2685 98 4 2.19 .929 — — — — — — — —
2013–14 Norfolk Admirals AHL 4 3 1 0 245 8 1 1.96 .939 — — — — — — — —
2013–14 Anaheim Ducks NHL 28 20 5 0 1569 60 0 2.29 .923 7 3 2 368 19 0 3.10 .899
2014–15 Anaheim Ducks NHL 54 35 12 5 3106 123 3 2.38 .914 16 11 5 1050 41 1 2.34 .913
2015–16 Anaheim Ducks NHL 43 22 9 4 2286 88 3 2.30 .919 5 3 2 297 7 1 1.41 .947
NHL razem
 125 77 26 12 6,974 271 6 2.33 .918 28 17 9 1,715 67 2 2.34 .916

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ IIHF: IIHF Media Guide & Record Book 2011. Moydart Press, 2010, s. 359. ISBN 978-0-9867964-0-1. (ang.).
  2. ↑ Frederik Andersens mål. YouTube, 15 marca, 2010. [dostęp = 2016-07-08]. (duń.).
  3. ↑ Sara Fridholm: Slog Lundqvists rekord från 2004. 2012-02-22. [dostęp = 2016-07-08]. (szw.).
  4. ↑ Årets Rookie: Frederik Andersen kandidat fyra. Hockeyligan.se, 2012-03-12. [dostęp = 2016-07-08]. (szw.).
  5. ↑ Dallas Stars at Anaheim Ducks – 2013-10-20. NHL. [dostęp = 2016-07-08]. (ang.).
  6. ↑ Ducks defeat Stars in game 1. ESPN, 2014-04-16. [dostęp = 2016-07-08]. (ang.).
  7. ↑ Postgame Notes and Quotes: 3 March at Arizona. Anaheim Ducks, 2015-03-03. [dostęp 2016-07-08]. (ang.).
  8. ↑ Helene Elliott. Ducks' mental will is lacking in another Game 7 loss. „Los Angeles Times”, 2015-05-30. ISSN 0458-3035. [dostęp 2016-07-08]. (ang.). 
  9. ↑ Steve Macfarlane: Andersen Falls Just Short for Ducks. Bleacher Report, 2015-05-31. [dostęp 2016-07-08]. (ang.).
  10. ↑ Leafs acquire Andersen from Anaheim. Toronto Maple Leafs, 2016-06-20. [dostęp 2016-07-08]. (ang.).
  11. ↑ Maple Leafs acquire Andersen, sign to 5-year deal. Yahoo! Sports, 2016-06-20. [dostęp 2016-07-08]. (ang.).
  12. ↑ Frederik Andersen Contract, Cap Hit, Salary and Stats - CapFriendly - NHL Salary Caps [online], capfriendly.com [dostęp 2021-07-29] (ang.).
  13. ↑ Kane, Ovechkin, Andersen and Gibson capture trophies. National Hockey League, 2016-04-11. [dostęp 2016-07-08]. (ang.).
  14. ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2018-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-21)].
  15. ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2018-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-22)].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Frederik_Andersen&oldid=69502437”