NHL (2015/2016)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NHL 2015/2016
2014/2015 2016/2017
Szczegóły
Państwo

 Stany Zjednoczone
 Kanada

Liczba zespołów

30

Runda zasadnicza
Termin

7 października 2015 – 10 kwietnia 2016

Liczba meczów

1230

Liczba bramek

6672

Zwycięzca

Konferencja Zachodnia: San Jose Sharks
Konferencja Wschodnia: Pittsburgh Penguins

Najskuteczniejszy zawodnik

Stany Zjednoczone Patrick Kane (Chicago Blackhawks)

Runda finałowa
Liczba meczów

91

Bramki

478

Zwycięzca

Pittsburgh Penguins

2. miejsce

San Jose Sharks

MVP

Kanada Sidney Crosby (Pittsburgh Penguins)

Najskuteczniejszy zawodnik

Kanada Logan Couture (San Jose Sharks)

Sezon NHL 2015/2016 – 98. sezon gry National Hockey League, a 99. jej działalności. Pierwsze mecze sezonu odbyły się 7 października 2015 roku. Tytułu mistrzowskiego z poprzedniego sezonu nie obroniła drużyna Chicago Blackhawks. Sezon zasadniczy zakończył się 10 kwietnia 2016 roku. W tym sezonie odbyły się trzy spotkania na stadionach. Jako pierwszy w Nowy Rok odbył się ósmy NHL Winter Classic, zaś 21 i 27 lutego rozegrane zostały dwa mecze należące do trzeciej edycji NHL Stadium Series. W Nashville w dniu 31 stycznia odbył się w nowej formule Mecz Gwiazd[1].

Wydarzenia przedsezonowe[edytuj | edytuj kod]

NHL Entry Draft 2015[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: NHL Entry Draft 2015.

W dniach 26-27 czerwca 2015 roku w amerykańskim mieście Sunrise w stanie Floryda w hali BB&T Center[2] odbył się pięćdziesiąty trzeci w historii draft, w którym drużyny NHL mogą wybrać zawodników, którzy urodzili się pomiędzy 1 stycznia 1995 a 15 września 1997 roku. Dzięki zwycięstwie w loterii draftu po raz czwarty w historii pierwszy wybór draftu zdobył zespół Edmonton Oilers[3]. Zespół z Edmonton wybrał Kanadyjczyka Connora McDavida dotychczas grającego w juniorskiej drużynie Erie Otters na pozycji środkowego. Kolejne dwa miejsca zajęli: amerykański środkowy Jack Eichel wybrany przez Buffalo Sabres, zaś jako trzeci wybrany został Kanadyjczyk Dylan Strome wybrany przez Arizona Coyotes.

Łącznie zostało wybranych 211 graczy z 13 państw: 80 z Kanady, 54 ze Stanów Zjednoczonych, 20 ze Szwecji, 17 z Rosji, 13 z Finlandii, 11 z Czech, 5 ze Słowacji, 4 ze Szwajcarii, 3 z Łotwy oraz po jednym z Białorusi, Chin, Holandii i Niemiec. Po raz pierwszy w historii draftu wybrany został chiński zawodnik. Został nim – Andong Song[4].

Salary cap[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 2014 roku komisarz ligi Gary Bettman powiedział zespołom, że prognozowany pułap wynagrodzeń na sezon 2015/2016 wzrośnie do 73 mln dolarów, powołując się na wahaniach kursu wartości dolara kanadyjskiego[5]. Ostatecznie salary cup ustalone zostało na poziomie 71,4 miliona dolarów[6].

Sezon regularny[edytuj | edytuj kod]

NHL All-Star Game[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: NHL All-Star Game 2016.

61 Mecz Gwiazd ligi NHL odbył się 31 stycznia 2016 w hali Bridgestone Arena w Nashville. Gospodarzem po raz pierwszy była miejscowa drużyna Nashville Predators. Zawody odbyły się w nowej formule. Wystąpiły cztery drużyny reprezentujące poszczególne dywizje. Zwyciężyła drużyna Dywizji Pacyficznej, która w finale pokonała 1:0 drużynę Dywizji Atlantyckiej. MVP turnieju wybrany został John Scott[7].

Tabela końcowa[edytuj | edytuj kod]

Pozycję każdego zespołu w konferencji są określane w następującej kolejności:

  1. Większa liczba zwycięstw w czasie regularnym lub po dogrywce (nie po rzutach karnych), w tabelach podane w ostatniej kolumnie (ZRD);
  2. Punkty we wzajemnych meczach;
  3. Różnica bramek we wszystkich meczach.
Konferencja Wschodnia
Dywizja Atlantycka
Lp. Drużyna M Z PK P ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Florida Panthers 82 47 9 26 239 203 103 40
2. Stany Zjednoczone Tampa Bay Lightning 82 46 5 31 227 201 97 43
3. Stany Zjednoczone Detroit Red Wings 82 41 11 30 211 224 93 39
4. Stany Zjednoczone Boston Bruins 82 42 9 31 240 230 93 38
5. Kanada Ottawa Senators 82 38 9 35 236 247 85 32
6. Kanada Montreal Canadiens 82 38 6 38 221 236 82 33
7. Stany Zjednoczone Buffalo Sabres 82 35 11 36 201 222 81 33
8. Kanada Toronto Maple Leafs 82 29 11 42 198 246 69 23
Dywizja Metropolitalna
Lp. Drużyna M Z PK P ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Washington Capitals 82 56 8 18 252 193 120 52
2. Stany Zjednoczone Pittsburgh Penguins 82 48 8 26 245 203 104 44
3. Stany Zjednoczone New York Rangers 82 46 9 27 236 217 101 43
4. Stany Zjednoczone New York Islanders 82 45 10 27 232 216 100 40
5. Stany Zjednoczone Philadelphia Flyers 82 41 14 27 214 218 96 38
6. Stany Zjednoczone Carolina Hurricanes 82 35 16 31 198 226 86 33
7. Stany Zjednoczone New Jersey Devils 82 38 8 36 184 208 84 36
8. Stany Zjednoczone Columbus Blue Jackets 82 34 8 40 219 252 76 28
Konferencja Zachodnia
Dywizja Centralna
Lp. Drużyna M Z PK P ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Dallas Stars 82 50 9 23 267 230 109 48
2. Stany Zjednoczone St. Louis Blues 82 49 9 24 224 201 107 44
3. Stany Zjednoczone Chicago Blackhawks 82 47 9 26 235 209 103 46
4. Stany Zjednoczone Nashville Predators 82 41 14 27 228 215 96 37
5. Stany Zjednoczone Minnesota Wild 82 38 11 33 216 206 87 35
6. Stany Zjednoczone Colorado Avalanche 82 39 4 39 216 240 82 35
7. Kanada Winnipeg Jets 82 35 8 39 215 239 78 32
x.
Dywizja Pacyfiku
Lp. Drużyna M Z PK P ZB SB Pkt ZRD
1. Stany Zjednoczone Anaheim Ducks 82 46 11 25 218 192 103 43
2. Stany Zjednoczone Los Angeles Kings 82 48 6 28 225 195 102 46
3. Stany Zjednoczone San Jose Sharks 82 46 6 30 241 210 98 42
4. Stany Zjednoczone Arizona Coyotes 82 35 8 39 209 245 78 34
5. Kanada Calgary Flames 82 35 7 40 231 260 77 33
6. Kanada Vancouver Canucks 82 31 13 38 191 243 75 26
7. Kanada Edmonton Oilers 82 31 8 43 203 245 70 27
x.
Legenda:     = zwycięzca Pucharu Prezydenta,     = mistrz dywizji,     = awans do playoff,     = awans do playoff jako dzika karta

Najlepsi zawodnicy sezonu regularnego[edytuj | edytuj kod]

Patrick Kane

Zawodnicy z pola[8]

Punkty Gole Asysty +/-
Stany Zjednoczone Patrick Kane 106 Rosja Aleksandr Owieczkin 50 Szwecja Erik Karlsson 66 Kanada Tyler Toffoli +35
Kanada Jamie Benn 89 Stany Zjednoczone Patrick Kane 46 Kanada Joe Thornton 63 Słowenia Anže Kopitar +34
Kanada Sidney Crosby 85 Kanada Jamie Benn 41 Stany Zjednoczone Patrick Kane 60 Kanada Brian Campbell +31
Kanada Joe Thornton 82 Rosja Władimir Tarasienko 40 Rosja Jewgienij Kuzniecow 57 Kanada Chris Kunitz +29
Szwecja Erik Karlsson 82 Stany Zjednoczone Joe Pavelski 38 Stany Zjednoczone Blake Wheeler 52 Kanada Colton Parayko +28

Bramkarze[8]

W zestawieniu ujęto bramkarzy grających przez przynajmniej 1200 minut.

Ben Bishop
Obrony (w %) GAA[9] Shutouty Zwycięstwa
Kanada Brian Elliott .930 Stany Zjednoczone Ben Bishop 2.06 Kanada Corey Crawford 7 Kanada Braden Holtby 48
Stany Zjednoczone Ben Bishop .926 Stany Zjednoczone John Gibson 2.07 Kanada Jake Allen 6 Stany Zjednoczone Jonathan Quick 40
Niemcy Thomas Greiss .925 Kanada Brian Elliott 2.07 Stany Zjednoczone Ben Bishop 6 Kanada Martin Jones 37
Czechy Michal Neuvirth .924 Stany Zjednoczone Cory Schneider 2.15 Kanada Martin Jones 6 Kanada Corey Crawford 35
Kanada Corey Crawford .924 Stany Zjednoczone Al Montoya 2.18 Kanada Devan Dubnyk 5 Kanada Roberto Luongo 35

Play-off[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: NHL (2015/2016) Play-off.

Rozstawienie[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu sezonu zasadniczego 16 zespołów zapewniło sobie start w fazie play-off. Drużyna Washington Capitals zdobywca Presidents’ Trophy uzyskała najlepszy wynik w lidze zdobywając w 82 spotkaniach 120 punktów. Jest to najwyżej rozstawiona drużyna. Kolejne miejsce rozstawione uzupełniają mistrzowie dywizji: Dallas Stars, Anaheim Ducks oraz Florida Panthers.

Konferencja Wschodnia[edytuj | edytuj kod]

Puchar Stanleya
Dywizja atlantycka
  1. Stany Zjednoczone Florida Panthers – mistrz dywizji atlantyckiej oraz 103 punkty
  2. Stany Zjednoczone Tampa Bay Lightning – 97 punktów
  3. Stany Zjednoczone Detroit Red Wings – 93 punkty
Dywizja metropolitalna
  1. Stany Zjednoczone Washington Capitals – mistrz dywizji metropolitalnej i konferencji wschodniej w sezonie zasadniczym, zdobywca Presidents’ Trophy, 120 punktów
  2. Stany Zjednoczone Pittsburgh Penguins – 104 punkty
  3. Stany Zjednoczone New York Rangers – 101 punktów
  4. Stany Zjednoczone New York Islanders – dzika karta, 100 punktów (40 zwycięstw)
  5. Stany Zjednoczone Philadelphia Flyers – dzika karta, 96 punktów (38 zwycięstw)

Konferencja Zachodnia[edytuj | edytuj kod]

Dywizja pacyficzna
  1. Stany Zjednoczone Anaheim Ducks – mistrz dywizji pacyficznej i konferencji zachodniej w sezonie zasadniczym oraz 103 punkty
  2. Stany Zjednoczone Los Angeles Kings – 102 punkty
  3. Stany Zjednoczone San Jose Sharks – 98 punktów
Dywizja centralna
  1. Stany Zjednoczone Dallas Stars – mistrz dywizji centralnej i konferencji zachodniej w sezonie zasadniczym oraz 109 punktów
  2. Stany Zjednoczone St. Louis Blues – 107 punktów
  3. Stany Zjednoczone Chicago Blackhawks – 103 punkty
  4. Stany Zjednoczone Nashville Predators – dzika karta, 96 punktów (37 zwycięstw)
  5. Stany Zjednoczone Minnesota Wild – dzika karta, 87 punktów (35 zwycięstw)

Drzewko playoff[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu sezonu zasadniczego rozpocznie się walka o mistrzostwo ligi w fazie play-off, która rozgrywana będzie w czterech rundach. Drużyna, która zajęła wyższe miejsce w sezonie zasadniczym w nagrodę zostaje gospodarzem ewentualnego siódmego meczu. Z tym, że zdobywca Presidents’ Trophy zawsze jest gospodarzem siódmego meczu. Wszystkie cztery rundy rozgrywane są w formule do czterech zwycięstw według schematu: 2-2-1-1-1, czyli wyżej rozstawiony rozgrywa mecze: 1 i 2 oraz ewentualnie 5 i 7 we własnej hali. Niżej rozstawiona drużyna rozgrywa mecze w swojej hali: trzeci, czwarty oraz ewentualnie szósty.

Pierwsze mecze play-off odbyły się w nocy z 13 na 14 kwietnia 2016 CEST. Wyżej rozstawiona drużyna jest pokazana w górnym rządu pary.

  Ćwierćfinały Konferencji Półfinały Konferencji Finały Konferencji Finał Pucharu Stanleya
                                     
M1  Washington Capitals 4     M1  Washington Capitals 2  
WC  Philadelphia Flyers 2     M2  Pittsburgh Penguins 4  


M2  Pittsburgh Penguins 4 Konferencja Wschodnia
M3  New York Rangers 1  
    M2  Pittsburgh Penguins 4  
  A2  Tampa Bay Lightning 3  
A2  Tampa Bay Lightning 4  
A3  Detroit Red Wings 1  
A1  Florida Panthers 2   A2  Tampa Bay Lightning 4
WC  New York Islanders 4     WC  New York Islanders 1  


  W  Pittsburgh Penguins 4
  Z  San Jose Sharks 2
C1  Dallas Stars 4     C1  Dallas Stars 3
WC  Minnesota Wild 2     C2  St. Louis Blues 4  
C2  St. Louis Blues 4
C3  Chicago Blackhawks 3  
  C2  St. Louis Blues 2
  P3  San Jose Sharks 4  
P2  Los Angeles Kings 1  
P3  San Jose Sharks 4   Konferencja Zachodnia
P1  Anaheim Ducks 3   P3  San Jose Sharks 4
WC  Nashville Predators 4     WC  Nashville Predators 3  

Szczegółowe wyniki spotkań playoff[edytuj | edytuj kod]

KONFERENCJA WSCHODNIA
Drużyna wyżej rozstawiona Drużyna niżej rozstawiona Wynik serii Wyniki meczów
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Ćwierćfinały
Florida Panthers (A1) New York Islanders (WC) 2 : 4 14 kwietnia 15 kwietnia 17 kwietnia 20 kwietnia 22 kwietnia 24 kwietnia
4 : 5 3 : 1 3 : 4D 2 : 1 1 : 2 2D 1 : 22D
Tampa Bay Lightning (A2) Detroit Red Wings (A3) 4 : 1 13 kwietnia 15 kwietnia 17 kwietnia 19 kwietnia 21 kwietnia
3 : 2 5 : 2 0 : 2 3 : 2 1 : 0
Washington Capitals (M1) Philadelphia Flyers (WC) 4 : 2 14 kwietnia 16 kwietnia 18 kwietnia 20 kwietnia 22 kwietnia 24 kwietnia
2 : 0 4 : 1 6 : 1 1 : 2 0 : 2 1 : 0
Pittsburgh Penguins (M2) New York Rangers (M3) 4 : 1 13 kwietnia 16 kwietnia 19 kwietnia 21 kwietnia 23 kwietnia
5 : 2 2 : 4 3 : 1 5 : 0 6 : 3
Półfinały
Tampa Bay Lightning (A2) New York Islanders (WC) 4 : 1 27 kwietnia 30 kwietnia 3 maja 6 maja 8 maja
3 : 5 4 : 1 5 : 4D 2 : 1D 4 : 0
Washington Capitals (M1) Pittsburgh Penguins (M2) 2 : 4 28 kwietnia 30 kwietnia 2 maja 4 maja 7 maja 10 maja
4 : 3D 1 : 2 2 : 3 2 : 3D 3 : 1 3 : 4
Finał
Pittsburgh Penguins (M2) Tampa Bay Lightning (A2) 4 : 3 13 maja 16 maja 18 maja 20 maja 22 maja 24 maja 26 maja
1 : 3 3 : 2D 4 : 2 3 : 4 3 : 4D 5 : 2 2 : 1
KONFERENCJA ZACHODNIA
Drużyna wyżej rozstawiona Drużyna niżej rozstawiona Wynik serii Wyniki meczów
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Ćwierćfinały
Dallas Stars (C1) Minnesota Wild (WC) 4 : 2 14 kwietnia 16 kwietnia 18 kwietnia 20 kwietnia 22 kwietnia 24 kwietnia
4 : 0 2 : 1 3 : 5 3 : 2 4 : 5D 5 : 4
St. Louis Blues (C2) Chicago Blackhawks (C3) 4 : 3 13 kwietnia 15 kwietnia 17 kwietnia 19 kwietnia 21 kwietnia 23 kwietnia 25 kwietnia
1 : 0D 2 : 3 3 : 2 4 : 3 3 : 42D 3 : 6 3 : 2
Anaheim Ducks (P1) Nashville Predators (WC) 3 : 4 15 kwietnia 17 kwietnia 19 kwietnia 21 kwietnia 23 kwietnia 25 kwietnia 27 kwietnia
2 : 3 2 : 3 3 : 0 4 : 1 5 : 2 1 : 3 1 : 2
Los Angeles Kings (P2) San Jose Sharks (P3) 1 : 4 14 kwietnia 16 kwietnia 18 kwietnia 20 kwietnia 22 kwietnia
3 : 4 1 : 2 2 : 1D 2 : 3 3 : 6
Półfinały
Dallas Stars (C1) St. Louis Blues (C2) 3 : 4 29 kwietnia 1 maja 3 maja 5 maja 7 maja 9 maja 11 maja
2 : 1 3 : 4D 1 : 6 3 : 2D 1 : 4 3 : 2 1 : 6
San Jose Sharks (P3) Nashville Predators (WC) 4 : 3 29 kwietnia 1 maja 3 maja 5 maja 7 maja 9 maja 12 maja
5 : 2 3 : 2 1 : 4 3 : 43D 5 : 1 3 : 4D 5 : 0
Finał
St. Louis Blues (C2) San Jose Sharks (P3) 2 : 4 15 maja 17 maja 19 maja 21 maja 23 maja 25 maja
2 : 1 0 : 4 0 : 3 6 : 3 3 : 6 2 : 5

Finał Pucharu Stanleya

Pittsburgh PenguinsSan Jose Sharks
Mecz Data
i miejsce
Wynik meczu Wynik serii Strzelcy bramek Gwiazdy meczu
Penguins Sharks
Mecz numer
1
30.05.2016
Pittsburgh
PPG Paints Arena
3 : 2
(2:0, 0:2, 1:0)
1 : 0 12:46 Bryan Rust
13:48 Conor Sheary
57:27 Nick Bonino
23:02 Tomáš Hertl
50:06 Patrick Marleau
1. Nick Bonino (PIT)
2. Conor Sheary (PIT)
3. Patrick Marleau (SJS)
Mecz numer
2
01.06.2017
Pittsburgh
PPG Paints Arena
2 : 1
(0:0, 1:0, 0:1 – 1:0)
2 : 0 28:20 Phil Kessel
62:35 Conor Sheary
55:55 Justin Braun 1. Conor Sheary (PIT)
2. Phil Kessel (PIT)
3. Justin Braun (SJS)
Mecz numer
3
04.06.2017
San Jose
SAP Center
2 : 3
(1:1, 1:0, 0:1 – 0:1)
2 : 1 05:29 Ben Lovejoy
39:07 Patric Hörnqvist
09:34 Justin Braun
26:33 Joel Ward
72:18 Joonas Donskoi
1. Joonas Donskoi (SJS)
2. Joel Ward (SJS)
3. Martin Jones (SJS)
Mecz numer
4
06.06.2017
San Jose
SAP Center
3 : 1
(1:0, 1:0, 1:1)
3 : 1 07:36 Ian Cole
22:37 Jewgienij Małkin
57:58 Eric Fehr
48:07 Melker Karlsson
1. Matt Murray (PIT)
2. Phil Kessel (PIT)
3. Jewgienij Małkin (PIT)
Mecz numer
5
09.06.2017
Pittsburgh
PPG Paints Arena
2 : 4
(2:3, 0:0, 0:1)
3 : 2 04:44 Jewgienij Małkin
05:06 Carl Hagelin
01:04 Brent Burns
02:53 Logan Couture
14:47 Melker Karlsson
58:40 Joe Pavelski
1. Logan Couture (SJS)
2. Martin Jones (SJS)
3. Jewgienij Małkin (PIT)
Mecz numer
6
12.06.2017
San Jose
SAP Center
3 : 1
(1:0, 1:1, 1:0)
4 : 2 08:16 Brian Dumoulin
27:46 Kris Letang
58:58 Patric Hörnqvist
26:27 Logan Couture 1. Sidney Crosby (PIT)
2. Kris Letang (PIT)
3. Martin Jonesz (SJS)

Najlepsi zawodnicy playoff[edytuj | edytuj kod]

Logan Couture

Zawodnicy z pola[10]

Punkty Gole Asysty +/-
Kanada Logan Couture 30 Stany Zjednoczone Joe Pavelski 14 Kanada Logan Couture 20 Kanada Marc-Édouard Vlasic +14
Kanada Brent Burns 24 Rosja Nikita Kuczerow 11 Kanada Joe Thornton 18 Rosja Nikita Kuczerow +13
Stany Zjednoczone Joe Pavelski 23 Kanada Logan Couture 10 Kanada Brent Burns 17 Kanada Brent Burns +11
Stany Zjednoczone Phil Kessel 22 Stany Zjednoczone Phil Kessel 10 Stany Zjednoczone Nick Bonino 14 Stany Zjednoczone Nick Bonino +9
Kanada Joe Thornton 21 Rosja Władimir Tarasienko 9 Kanada Sidney Crosby 13 Stany Zjednoczone Tyler Johnson +9
Braden Holtby

Bramkarze[10] W zestawieniu ujęto bramkarzy grających przez przynajmniej 600 minut.

Obrony (w %) GAA[9] Shutouty Zwycięstwa
Kanada Braden Holtby .942 Kanada Braden Holtby 1.72 Kanada Martin Jones 3 Kanada Matt Murray 15
Stany Zjednoczone Ben Bishop .939 Stany Zjednoczone Ben Bishop 1.85 Stany Zjednoczone Ben Bishop 2 Kanada Martin Jones 14
Kanada Matt Murray .923 Kanada Matt Murray 2.08 Kanada Braden Holtby 2 Kanada Brian Elliott 9
Niemcy Thomas Greiss .923 Kanada Martin Jones 2.16 Kanada Matt Murray 1 Stany Zjednoczone Ben Bishop 8
Kanada Martin Jones .923 Kanada Brian Elliott 2.44 Kanada Brian Elliott 1 Finlandia Pekka Rinne 7

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Nagrody drużynowe[edytuj | edytuj kod]

Nagroda Drużyna
Puchar Stanleya

Stany Zjednoczone Pittsburgh Penguins
Clarence S. Campbell Bowl
Najlepszy zespół Konferencji Zachodniej



Stany Zjednoczone San Jose Sharks
Nagroda Drużyna
Presidents’ Trophy
Najlepsza drużyna sezonu zasadniczego


Stany Zjednoczone Washington Capitals
Prince of Wales Trophy
Najlepszy zespół Konferencji Wschodniej


Stany Zjednoczone Pittsburgh Penguins

Nagrody indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Nagroda Zawodnik Drużyna
Maurice 'Rocket' Richard Trophy Rosja Aleksandr Owieczkin Washington Capitals
Art Ross Memorial Trophy Stany Zjednoczone Patrick Kane Chicago Blackhawks
Calder Memorial Trophy Rosja Artiemij Panarin Chicago Blackhawks
Conn Smythe Trophy Kanada Sidney Crosby Pittsburgh Penguins
Frank J. Selke Trophy Słowenia Anže Kopitar Los Angeles Kings
Hart Memorial Trophy Stany Zjednoczone Patrick Kane Chicago Blackhawks
James Norris Memorial Trophy Kanada Drew Doughty Los Angeles Kings
King Clancy Memorial Trophy Szwecja Henrik Sedin Vancouver Canucks
Lady Byng Memorial Trophy Słowenia Anže Kopitar Los Angeles Kings
Lester Patrick Trophy Stany Zjednoczone Mark Howe
Kanada Patrick J. Kelly
Ted Lindsay Award Stany Zjednoczone Patrick Kane Chicago Blackhawks
Trofeum Vezina Kanada Braden Holtby Washington Capitals
William M. Jennings Trophy Dania Frederik Andersen
Stany Zjednoczone John Gibson
Anaheim Ducks
Mark Messier Leadership Award Kanada Shea Weber Nashville Predators
NHL Foundation Player Award Kanada Mark Giordano Calgary Flames
Bill Masterton Memorial Trophy Czechy Jaromír Jágr Florida Panthers
Jack Adams Award Kanada Barry Trotz Washington Capitals
NHL General Manager of the Year Award Kanada Jim Rutherford Pittsburgh Penguins

Trzy gwiazdy miesiąca (NHL Three Stars of the Month)[edytuj | edytuj kod]

Miesiąc 1 2 3
Październik[11] Kanada Jamie Benn

Dallas Stars
Kanada Carey Price

Montreal Canadiens
Czechy David Krejčí

Boston Bruins
Listopad[12] Stany Zjednoczone Patrick Kane

Chicago Blackhawks
Kanada Braden Holtby

Washington Capitals
Kanada Matt Duchene

Colorado Avalanche
Grudzień[13] Stany Zjednoczone Johnny Gaudreau

Calgary Flames
Kanada Braden Holtby

Washington Capitals
Stany Zjednoczone Patrick Kane

Chicago Blackhawks
Styczeń[14] Rosja Jewgienij Kuzniecow

Washington Capitals
Kanada Corey Crawford

Chicago Blackhawks
Kanada Kris Letang

Pittsburgh Penguins
Luty[15] Kanada Ryan Getzlaf

Anaheim Ducks
Rosja Aleksandr Owieczkin

Washington Capitals
Szwecja Filip Forsberg

Nashville Predators
Marzec[16] Kanada Sidney Crosby

Pittsburgh Penguins
Kanada Devan Dubnyk

Minnesota Wild
Stany Zjednoczone Brent Burns

San Jose Sharks

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. NHL announces 2015-16 season schedule. nhl.com. [dostęp 2015-06-25]. (ang.).
  2. Florida Panthers to host 2015 NHL Draft June 26-27. nhl.com. [dostęp 2014-01-14]. (ang.).
  3. Draft Lottery to be conducted Saturday, April 18. nhl.com. [dostęp 2015-04-12]. (ang.).
  4. Luke Fox: Song first Chinese player selected at NHL Draft. sportsnet.ca. [dostęp 2015-06-27]. (ang.).
  5. Corey Masisak: Bettman: Salary-cap projection for '15-16 around $73M. nhl.com. [dostęp 20145-12-09]. (ang.).
  6. Dan Rosen: Toews, Blackhawks face tough reality of salary cap. nhl.com. [dostęp 2015-06-24]. (ang.).
  7. Scott named MVP of Pacific's All-Star Game victory. nhl.com, 2016-02-01. [dostęp 2017-12-08].
  8. a b 2015-2016 Regural Season Stats. nhl.com. [dostęp 2017-09-16]. (ang.).
  9. a b Średnia straconych bramek na mecz
  10. a b 2015-2016 Playoffs Stats. nhl.com. [dostęp 2017-11-18]. (ang.).
  11. Benn, Price, Krejci named Stars of the Month. nhl.com, 2015-11-02. [dostęp 2018-09-10].
  12. Kane, Holtby and Duchene named stars for November. nhl.com, 2015-12-01. [dostęp 2018-09-10].
  13. Gaudreau, Holtby and Kane named stars for December. nhl.com, 2016-01-04. [dostęp 2018-09-10].
  14. Kuznetsov, Crawford, Letang named stars for January. nhl.com, 2016-02-01. [dostęp 2018-09-10].
  15. Getzlaf, Ovechkin and Forsberg named stars of February. nhl.com, 2016-03-01. [dostęp 2018-09-11].
  16. Crosby, Dubnyk and Burns named Stars of March. nhl.com, 2016-04-01. [dostęp 2018-09-11].