Przejdź do zawartości

Fritz Sdunek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fritz Sdunek
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 kwietnia 1947
Lüssow

Data i miejsce śmierci

22 grudnia 2014
Hamburg

Informacje klubowe
Klub

BSG Lokomotive Greifswald
SC Traktor Schwerin

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy

Fritz Sdunek (ur. 18 kwietnia 1947 w Lüssow, zm. 22 grudnia 2014 w Hamburgu[1]) − niemiecki amatorski bokser oraz trener pięściarstwa. W swojej karierze był szkoleniowcem blisko 40 zawodowych mistrzów świata.

Kariera pięściarska

[edytuj | edytuj kod]

Boks zaczął trenować jeszcze w szkole podstawowej. Od 1963 roku był zawodnikiem klubu BSG Lokomotive Greifswald, a od 1969 SC Traktor Schwerin. W 1972 roku stoczył ostatnią walkę (w sumie na swoim koncie miał 129 pojedynków, w tym 99 wygranych) i rozpoczął karierę trenerską[2][3].

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1972–1989 pracował w Traktorze Schwerin, gdzie jego najbardziej utytułowanym wychowankiem był Andreas Zülow. W 1979 roku Sdunek ukończył studia na lipskiej Deutsche Hochschule für Körperkultur ze specjalizacją pedagoga sportowego. Po zjednoczeniu Niemiec, w latach 1990-1993 był szkoleniowcem w klubie bokserskiej Bundesligi, Bayerze 04 Leverkusen, w którym trenował m.in. Dariusza Michalczewskiego (pod jego kierunkiem polski pięściarz został mistrzem Niemiec i Europy). Równolegle opiekował się kadrą Holandii, doprowadzając Arnolda Vanderlyde do wicemistrzostwa świata w wadze ciężkiej. W latach 1993–1994 był trenerem reprezentacji Niemiec[2][3].

W marcu 1994 roku został zatrudniony przez największą niemiecką grupę promotorską Universum i rozpoczął pracę z bokserami zawodowymi. Początkowo odpowiadał za przygotowanie kondycyjne, a także był asystentem trenera Chucka Talhamiego. W 1996 roku, po słabym występie czołowego zawodnika Universum Dariusza Michalczewskiego w walce z Graciano Rocchigianim, Sdunek zastąpił Talhamiego na stanowisku głównego trenera Universum[4]. Zajmował je przez następne 13 lat, w trakcie których osobiście doprowadził do mistrzostwa świata ponad 10 bokserów, a w sumie współpracował z blisko 40 mistrzami[5]. Dzięki temu zyskał przydomek „Weltmeistermacher”[2][6].

Wśród trenowanych przez niego zawodników oprócz Michalczewskiego byli m.in.: Aleksandr Aleksiejew, Károly Balzsay, Alexander Dimitrenko, Zsolt Erdei, Juan Carlos Gómez, Artur Grigorjan, bracia Witalij i Władimir Kłyczko, István Kovács, Ralf Rocchigiani, Sinan Şamil Sam i Sebastian Zbik.

W październiku 2009 roku 62-letni Sdunek zapowiedział stopniowe wycofanie się z boksu. Przyczyną był pogarszający się stan zdrowia − cierpiał na choroby serca, a w przeszłości stoczył walkę z rakiem[4]. W styczniu 2010 roku poddał się udanej operacji wymiany stawu biodrowego. Jego obowiązki przejęli Michael Timm, Magomied Szaburow i Artur Grigorjan. Oficjalnie zakończył pracę w Universum w lutym 2010 roku[5].

Jedynym trenowanym przez niego pięściarzem pozostał mistrz świata w wadze ciężkiej Witalij Kłyczko. W lipcu 2010 roku Sdunek został również opiekunem Marco Hucka[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Fritz Sdunek nie żyje. wp.pl, 22 grudnia 2014. [dostęp 2014-12-22]. (pol.).
  2. a b c d Fritz Sdunek: Der Weltmeister-Macher. ran.de, 26 lipca 2010. [dostęp 2011-08-12]. (niem.).
  3. a b Fritz Sdunek. boxen1.com. [dostęp 2011-08-12]. (niem.).
  4. a b Per Ake Persson: Macklin vs Pirog; Abraham-Taylor Card; Sdunek Update. boxingscene.com, 14 października 2009. [dostęp 2011-08-12]. (ang.).
  5. a b Sdunek kończy współpracę z Universum!. boxingnews.pl, 25 lutego 2010. [dostęp 2011-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  6. Trainer Sdunek: Das war mein größter Sieg. Hamburger Abendblatt, 16 kwietnia 2009. [dostęp 2011-08-12]. (niem.).