Fundusz Zmian Strukturalnych w Przemyśle

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Fundusz Zmian Strukturalnych w Przemyśle – instrument finansowy służący do wyrównania dysproporcji w poziomie rozwoju poszczególnych gałęzi przemysłu.

Utworzenie Funduszu[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie ustawy z 1987 r. o Funduszu Zmian Strukturalnych w Przemyśle utworzono Fundusz[1].

Zadania Funduszu[edytuj | edytuj kod]

Do zadań Funduszu należało wspomaganie finansowe – zgodnie z kierunkami polityki restrukturyzacyjnej państwa – przedsięwzięć wdrożeniowych i modernizacyjnych w przemyśle, polegających w szczególności na:

  • wdrażaniu do produkcji nowoczesnych wyrobów i technologii odpowiadających światowym standardom,
  • uruchamianiu i rozwoju produkcji wyrobów i technologii energo- i materiałooszczędnych,
  • zwiększaniu lub uruchamianiu opłacalnego eksportu wyrobów przetworzonych,
  • regeneracji części i zagospodarowaniu surowców wtórnych,
  • zakupie licencji i wyników prac badawczych,
  • unowocześnianiu urządzeń dla poprawy stanu bezpieczeństwa i higieny pracy,
  • zwiększeniu i rozwoju produkcji surowców, materiałów i wyrobów dla budownictwa.

Dochody Funduszu[edytuj | edytuj kod]

Dochodami Funduszu były:

  • dobrowolne wpłaty przedsiębiorstw i innych jednostek gospodarczych z zysku do podziału funduszu rozwoju i funduszu postępu techniczno-ekonomicznego,
  • wpłaty części odpisów amortyzacyjnych państwowych przedsiębiorstw przemysłowych,
  • część środków Centralnego Funduszu Wspomagania Wdrożeń w wysokości określonej w odrębnych przepisach,
  • dotacje z budżetu centralnego,
  • wpłaty jednostek gospodarki uspołecznionej z tytułu:
  • sprzedaży wyrobów (usług) objętych zakazem produkcji, zakazem stosowania przy ich produkcji technologii wytwarzania nadmiernie energochłonnych i materiałochłonnych oraz zakazem stosowania niektórych materiałów do produkcji i świadczenia usług – dokonywane na podstawie odrębnych przepisów,
  • przekroczenia państwowych normatywów zużycia paliw, energii, surowców i materiałów – dokonywane na podstawie odrębnych przepisów,
  • przekroczenia limitów zużycia energii elektrycznej i paliw gazowych – w wysokości ustalonych opłat dodatkowych,
  • kary nakładane za nieprzestrzeganie przez jednostki gospodarki uspołecznionej przepisów o gospodarce paliwowo-energetycznej,
  • wpływy z narzutu do cen sprzedaży opon trakcyjnych, pobieranego od jednostek gospodarki uspołecznionej, które nie odsprzedają opon nadających się do bieżnikowania,
  • wpłaty jednostek gospodarczych z tytułu niezagospodarowania oraz nieprawidłowej gospodarki surowcami wtórnymi,
  • wpłaty części odpisów amortyzacyjnych państwowych przedsiębiorstw przemysłu wydobywczego, energetyki i gazownictwa oraz całości amortyzacji maszyn górniczych objętych scentralizowaną gospodarką, podlegających odprowadzeniu na scentralizowane fundusze stosownie do przepisów o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych,
  • wpływy z nadwyżki środków uzyskanych ze sprzedaży składników majątkowych – ponad sumę długów – likwidowanych państwowych przedsiębiorstw przemysłowych, dla których organem założycielskim jest Minister Przemysłu,
  • dochody z tytułu udziału Funduszu w spółkach, przedsiębiorstwach mieszanych i przedsiębiorstwach wspólnych,
  • inne wpłaty, środki z innych funduszów i rachunków scentralizowanych oraz darowizny.

Środki dewizowe Funduszu[edytuj | edytuj kod]

Fundusz dysponował rachunkiem środków dewizowych.

Na rachunku środków dewizowych były gromadzone:

  • środki wydzielone na ten cel w centralnych planach rocznych w relacji do wpływów dewizowych z opłacalnego eksportu wyrobów i usług przemysłowych w wysokości nie większej niż 10%,
  • środki nabyte w ramach przetargów walutowych,
  • środki z zaciąganych kredytów i pożyczek,
  • inne wpływy.

Kierunki przeznaczania środków Funduszu[edytuj | edytuj kod]

Fundusz przeznaczał posiadane środki na:

  • udzielanie pożyczek wspierających politykę restrukturyzacyjną państwa i inicjatywy restrukturyzacyjne przedsiębiorstw,
  • przyznawanie dotacji bezzwrotnych, szczególnie w przypadku przedsięwzięć energo- i materiałooszczędnych, z których efekty uzyskują głównie użytkownicy wyrobów,
  • wnoszenie udziałów do spółek,
  • pierwsze wyposażenie nowo tworzonych przedsiębiorstw, nowych działów lub wydziałów w istniejących przedsiębiorstwach oraz nowoczesnych systemów organizacyjnych,
  • nabywanie obligacji i akcji przedsiębiorstw, jeśli ich emisja jest związana z finansowaniem zmian strukturalnych w przemyśle.

Organy Funduszu[edytuj | edytuj kod]

Organami Funduszu były Rada Nadzorcza i Zarząd. Rada Nadzorcza liczyła 12 osób. W skład Rady Nadzorczej wchodzili: przewodniczący, wiceprzewodniczący i członkowie, powoływani i odwoływani przez Ministra Przemysłu, w tym po jednym przedstawicielu: Komitetu do Spraw Nauki i Postępu Technicznego przy Radzie Ministrów, Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Ministra Finansów, Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa, Ministra Rynku Wewnętrznego oraz Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą.

Rada Nadzorcza[edytuj | edytuj kod]

Do zadań Rady Nadzorczej należało:

  • uchwalanie planów działalności Funduszu,
  • zatwierdzanie wniosków Zarządu w sprawie udzielania pożyczek i wniosków o wniesienie udziałów do spółek ze środków Funduszu, których wartość przekracza 1 mld zł, oraz wniosków Zarządu o przyznanie dotacji, których wartość przekracza 100 mln zł,
  • ustalanie kryteriów wyboru przedsięwzięć finansowanych ze środków Funduszu,
  • zatwierdzanie wniosków Zarządu w sprawach emisji obligacji oraz zaciągania kredytów i pożyczek przez Fundusz,
  • ustalanie zasad wynagradzania członków Zarządu oraz pracowników Biura Funduszu,
  • zatwierdzanie rocznych sprawozdań Zarządu z działalności Funduszu i bilansów Funduszu,
  • kontrola działalności Zarządu i Biura Funduszu,
  • składanie Ministrowi Przemysłu rocznych sprawozdań z działalności Funduszu.

Zarząd Funduszu[edytuj | edytuj kod]

Zarząd Funduszu stanowili Prezes i jego zastępcy powoływani i odwoływani przez Ministra Przemysłu, na wniosek Rady Nadzorczej.

Do zadań Zarządu należało:

  • opracowywanie planów działalności, z uwzględnieniem celów gospodarczych,
  • dokonywanie wyboru przedsięwzięć do finansowania ze środków Funduszu,
  • gospodarowanie środkami Funduszu, a w szczególności udzielanie pożyczek i dotacji, wnoszenie udziałów, zakup akcji i obligacji, z zastrzeżeniem uprawnień Rady Nadzorczej,
  • kontrolowanie wykorzystania pożyczek i dotacji przyznawanych ze środków Funduszu,
  • opracowywanie analiz i prognoz zmian strukturalnych w gospodarce,
  • składanie Radzie Nadzorczej sprawozdań z działalności,
  • zatrudnianie pracowników Biura Funduszu i ustalanie warunków ich pracy i płac.

Zniesienie Funduszu[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie ustawy z 1990 r. o zniesieniu i likwidacji niektórych funduszy przeszedł w stan likwidacji Fundusz Zmian Strukturalnych w Przemyśle[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz. U. 1987 nr 33, poz. 182: Ustawa z dnia 23 października 1987 r. o Funduszu Zmian Strukturalnych w Przemyśle.
  2. Dz. U. 1990 nr 89, poz. 517: Ustawa z dnia 14 grudnia 1990 r. o zniesieniu i likwidacji niektórych funduszy.