Głożene (obwód Łowecz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Głożene
Гложене
Ilustracja
Państwo

 Bułgaria

Obwód

Łowecz

Gmina

Tetewen

Kmet

Krasimir Nikołow

Powierzchnia

62,163 km²

Wysokość

323 m n.p.m.

Populacja (2022)
• liczba ludności
• gęstość


1015
16,3 os./km²

Nr kierunkowy

06901

Kod pocztowy

5740

Tablice rejestracyjne

ОВ

Położenie na mapie Bułgarii
Mapa konturowa Bułgarii, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Głożene”
Ziemia42°59′24,55″N 24°11′11,38″E/42,990153 24,186494
Cerkiew św. Dimitra

Głożene (bułg. Гложене) – wieś w Bułgarii, w obwodzie Łowecz, w gminie Tetewen. Według danych szacunkowych Ujednoliconego Systemu Ewidencji Ludności oraz Usług Administracyjnych dla Ludności, 15 września 2022 roku miejscowość liczyła 1015 mieszkańców[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Z czasów rzymskich zachowały się drogi prowadzące wzdłuż rzeki Wit i wzdłuż grzbietu Góry Wasiliewskiej przez szczyt nad wsią, gdzie znajdują się pozostałości rzymskiej twierdzy[2]. Podczas jarzma osmańskiego wieś Glożene była chroniona przed turkifikacją, w przeciwieństwie do innych wiosek w tym regionie, które siłą przeszły na islam[3]. Mieszkańcy byli zwolnieni z niektórych podatków i ceł ze względu na status wojskowy wsi[3]. Według tureckich rejestrów z XV wieku w Głożene było 87 domów bułgarskich i tylko 4 tureckich[3]. 8 marca 2007 r. do wsi dołączono terytoria wymarłych wiosek: Zoreniszki doł, Łozeto, Topiliszta i Asen[4].

Religia[edytuj | edytuj kod]

We wsi znajduje się cerkiew św. Mikołaja z okresu późnego średniowiecza, odnowiona w 1836 r., obecnie zdewastowana. Posiada status nieruchomości architektoniczno-budowlanej i artystycznej z czasów odrodzenia[5]. A także uczęszczana cerkiew św. Dimitra, powstała w 1919 roku.

Osoby związane z miejscowością[edytuj | edytuj kod]

Urodzeni[edytuj | edytuj kod]

  • Dimityr Bratanow (1909–1996) – bułgaski polityk
  • Iwan Kutewski (1946) – bułgaski artysta
  • Nikołaj Milczew (1958) – bułgaski poeta
  • Joto Mazadżiew – bułgarski rewolucjonista narodowy, uczestnik wojny serbsko-tureckiej (1876) w czecie wojewody Filipowicza[6]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Таблица на населението по постоянен и настоящ адрес [online], Единна система за гражданска регистрация и административно обслужване на населението [dostęp 2024-01-01] (bułg.).
  2. Георги Данов: Гложене и Гложенският манастир. Медицина и физкултура, 1970.
  3. a b c Христо Маринов i inni, Ловеч. Пътеводител., 1989 [dostęp 2024-01-01].
  4. Решение №139 на Министерски съвет. Държавен вестник, бр. 24 от 20 март 2007
  5. Заповед на МК от 24.04.2017. [dostęp 2024-01-01].
  6. Български исторически архив. Национална библиотека „Св. св. Кирил и Методий“.