Głowacz (wzniesienie)
Na mapach: 
53°28′16″N 15°29′26″E/53,471111 15,490556
53°28′16″N 15°29′26″E/53,471111 15,490556| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Wysokość |
179,7 m n.p.m. |
Położenie na mapie gminy Ińsko  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu stargardzkiego  | |
| 53°28′16″N 15°29′26″E/53,471111 15,490556
| |
Głowacz – najwyższe wzniesienie na Pojezierzu Ińskim[1] o wysokości 179,7 m n.p.m.[2], położone w woj. zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Ińsko.
Obszar wzniesienia został objęty rezerwatem krajobrazowym "Głowacz".
Ok. 0,8 km na północny wschód od wierzchołka Głowacza znajduje się rynnowe jezioro Dłusko.
Głowacz jest jednym z wzniesień moreny czołowej fazy pomorskiej ostatniego zlodowacenia[3].
W 1955 roku wprowadzono urzędowo zarządzeniem polską nazwę Kleszczna, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Kleist Berg[4][5].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Wyd. drugie poprawione. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2001, s. 71. ISBN 83-01-13050-4.
- ↑ Arkusz N-33-91-D (Chociwel). Wojskowa Mapa Topograficzna 1:50 000. Sztab Generalny WP, 1988.
- ↑ Zbigniew Głąbiński (red.): Tajemnice krajobrazów Pomorza Zachodniego: przewodnik dla dociekliwych. Szczecin: Forum Turystyki Regionów, 2009, s. 72. ISBN 978-83-61289-12-8.
- ↑ Zarządzenie nr 364 Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 listopada 1955 r. (M.P. z 1955 r. nr 118, poz. 1571, s. 1906)
- ↑ Arkusz 2558 Freienwalde in Pommern. W: Topografische Karten (Meßtischblätter) 1:25 000. Das Reichsamt für Landesaufnahme. 1929.