Przejdź do zawartości

Głowica gwinciarska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Głowica gwinciarska – zespół noży przeznaczonych do nacinania gwintów zamontowanych na chwytaku umożliwiającym rozsuwanie i zsuwanie się noży w celu nacinania gwintów na różnej średnicy materiału. Głowicą można nacinać gwinty zewnętrzne i rzadziej wewnętrzne. Warunkiem koniecznym do nacinania gwintów wewnętrznych jest odpowiednio duża średnica otworu lub stosuje się specjalną przystawkę do gwintowania. Tak jak w przypadku zwykłego nacinania gwintów, obroty głowicy sprzężone są z jej posuwem. Głowice stosuje się zazwyczaj przy masowej produkcji gwintów na automatach.

Podział

[edytuj | edytuj kod]

Ze względu na sposób mocowania i kształt dzieli się je:

  • głowice z nożami montowanymi promieniowo[1][2]
  • głowice z nożami montowanymi stycznie
  • głowice z nożami krążkowymi

Z wyżej wymienionych największą trwałością odznaczają się głowice z nożami krążkowymi, ze względu na dłuższą krawędź skrawającą i większy naddatek na ostrzenie.

Ze względu na sposób pracy dzieli się je na głowice:

  • obracające się podczas pracy (automaty tokarskie, gwinciarki)
  • nie obracające się w czasie pracy (tokarki rewolwerowe)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. l, Głowica gwinciarska Coventry, „narzedzia.malopolska.pl”, Narzędzia Małopolska [dostęp 2016-11-12].
  2. l, Noże do głowic gwinciarskich Coventry, „narzedzia.malopolska.pl”, Narzędzia Małopolska [dostęp 2016-11-12].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Eugeniusz Górski, Poradnik narzędziowca, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 1989, ISBN 83-204-0975-6.