Głusznik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Głusznik
Глушник
Państwo

 Bułgaria

Obwód

Sliwen

Gmina

Sliwen

Kmet

Dymityr Petkow

Powierzchnia

24,423 km²

Wysokość

227 m n.p.m.

Populacja (2020)
• liczba ludności


444

Nr kierunkowy

04512

Kod pocztowy

8879

Tablice rejestracyjne

СН

Położenie na mapie Bułgarii
Mapa konturowa Bułgarii, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Głusznik”
Ziemia42°39′31,69″N 26°30′08,52″E/42,658803 26,502367

Głusznik (bułg. Глушник) – wieś w Bułgarii, w obwodzie Sliwen, w gminie Sliwen. Według danych szacunkowych Ujednoliconego Systemu Ewidencji Ludności oraz Usług Administracyjnych dla Ludności, 15 czerwca 2020 roku miejscowość liczyła 444 mieszkańców[1].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Wioska Głusznik znajduje się u podnóża góry Grebenec, na południe od Parku Przyrody Sinite Kamyni.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś została po raz pierwszy wymieniona pod nazwą Gjulusznik w osmańskich źródłach pisanych z 1430 roku. Nazwa wsi pojawia się w księgach Panajota Chitowa, który sam gromadził czety na dworze Paskala wojwody, swego sojusznika i powiernika, wysyłanego z ważnymi misjami do różnych części Imperium Osmańskiego[2]. Jego syn Petyr Paskalew, jedyny ze wsi, brał udział w czecie Christo Botewa[2]. W 1912 r. mężczyźni ze wsi wzięli udział w wojnie bałkańskiej[3]. W 2012 roku morwy z dworu we wsi wzięły udział w ogólnobułgarskim konkursie „Drzewo z korzeniem”, organizowanym przez Fundację Ekospołeczność i zajęły I miejsce. W 2013 roku te same drzewa reprezentowały Bułgarię na poziomie międzynarodowym w konkursie „Europejskie Drzewo Roku 2013” i zajęły szóste miejsce[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Таблица на населението по постоянен и настоящ адрес [online], Единна система за гражданска регистрация и административно обслужване на населението [dostęp 2021-09-30] (bułg.).
  2. a b Паметна плоча на Петър Паскалев. opoznai.bg. [dostęp 2021-09-09]. (bułg.).
  3. Загинали в Балканската война глушненци. Държавна агенция архиви. [dostęp 2021-09-06]. (bułg.).
  4. Дърво с корен. Фондация „Екообщност“. [dostęp 2021-09-09]. (bułg.).