G-Sync

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

G-Sync – technologia opracowana przez firmę Nvidia polegająca na synchronizacji częstotliwości odświeżania obrazu na monitorze z szybkością generowania obrazów przez kartę graficzną, która zwykle renderuje obraz ze zmienną szybkością[1]. Pozwala to na wyeliminowanie efektu rozrywania obrazu, minimalizuje opóźnienia i zacinanie się wyświetlanych treści, dzięki czemu obraz jest płynny i wyraźny, co jest szczególnie ważne w przypadku gier komputerowych[2].

Do obsługi technologii G-Sync wymagany jest specjalny moduł stworzony przez firmę Nvidia[a]. Niektórzy producenci monitorów opłacili licencję i produkują urządzenia z wbudowanym takim modułem. Technologia ta jest przeznaczona tylko dla kart graficznych GeForce GTX oraz nowszych produktów, dla których procesory graficzne wytwarza firma Nvidia[3]. Konkurencyjne rozwiązanie opracowane przez AMD zostało wprowadzone na rynek pod nazwą FreeSync[4]. G-Sync jest także alternatywą w stosunku do metody wykorzystującej synchronizację pionową, która niestety w znacznie wyższym stopniu obciąża podzespoły komputera[2].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Moduł jest płytką drukowaną zawierającą układ scalony.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. NVIDIA G-SYNC – technologia do monitorów gamingowych | NVIDIA. Nvidia. [dostęp 2015-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-19)]. (pol.).
  2. a b Jak działa technologia monitorowa NVIDIA G-SYNC?. Nvidia. [dostęp 2015-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-25)]. (pol.).
  3. Paweł Maziarz: Do obsługi G-Sync nie jest wymagany moduł [AKTUALIZACJA]. www.benchmark.pl, 2015-02-06. [dostęp 2015-08-11]. (pol.).
  4. AMD FreeSync Review With the Acer XG270HU Monitor. [dostęp 2015-08-11].