Przejdź do zawartości

GAU-13/A

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
GAU-13/A
ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

General Electric

Rodzaj

armata wielolufowa

Zasada działania

broń napędowa, napędzana solnikiem pneumatycznym

Dane techniczne
Kaliber

30 mm

Liczba luf

4

Nabój

30 x 173 mm

Zasilanie

beztaśmowe

Wymiary
Długość

2794 mm

Szerokość

306 mm

Długość lufy

2300 mm

Masa
broni

136 kg

Inne
Prędkość pocz. pocisku

1036 m/s

Energia pocz. pocisku

153-500 kJ

Masa pocisku

160-1000 g

Szybkostrzelność teoretyczna

2400 strz./min.

Zasięg skuteczny

2000 m

Dane operacyjne
Platformy strzeleckie
GPU-5/A
Użytkownicy
Stany Zjednoczone, Tajlandia

GAU-13/A (oznaczenie fabryczne GE-430) – amerykańskie lotnicza armata wielolufowa.

Armata GAU-13/A powstała w wyniku zapotrzebowania na broń o masie i odrzucie mniejszych niż GAU-8/A Avenger, ale zasilanej tą samą amunicją - 30 mm. Według zamierzeń chciano skonstruować broń pozwalającą przekształcić dowolny samolot wielozadaniowy w maszynę szturmową mającą zbliżone do A-10 możliwości zwalczania czołgów. Armaty GAU-13/A były instalowane w zasobnikach GPU-5/A, które można było podwieszać pod takimi samolotami jak F-5, F-15 i F16.

W Stanach Zjednoczonych podstawowym nosicielem zasobników GPU-5/A były samoloty F-16A Air National Guard. Według planów miały one zastąpić A-10 w roli samolotów szturmowych. I wojna w Zatoce Perskiej wykazała jednak że duży odrzut GAU-13/A powoduje ze celność ognia jest niezadowalająca, a F-16 nie jest w stanie zastąpić A-10 w roli samolotu do zwalczania broni pancernej. W rezultacie armata GAU-13/A została wycofana z uzbrojenia US Armed Forces. Obecnie używana jest jeszcze przez niektóre kraje które zakupiły w latach 80. zasobniki GPU-5/A.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 77. ISBN 83-86028-01-7.