Gabrius sphagnicola

	Gabrius sphagnicola
	(Sjöberg, 1950)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	kusakowate
Podrodzina	kusaki
Plemię	Staphylinini
Podplemię	Philonthina
Rodzaj	chudzik
Gatunek	Gabrius sphagnicola
Synonimy
	Philonthus sphagnicola Sjöberg, 1950;
	Philonthus sphagnicola Sjöberg, 1950;

Gabrius sphagnicola – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny kusaków.

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1950 roku przez O. Sjöberga pod nazwą Philonthus (Gabrius) sphagnicola. Jako lokalizację typową wskazano Waldsees in Loos w szwedzkim Hälsinglandzie^[1]^[2].

Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 3,2 do 4,1 mm. Ubarwienie ma czarne z brunatnoczarnymi głaszczkami, członami czułków od pierwszego do trzeciego oraz odnóżami z wyjątkiem jaśniejszych stóp. Stosunkowo duża głowa jest nieco dłuższa niż szeroka. Czoło zaopatrzone jest w poprzeczny szereg czterech punktów, z których dwa środkowe wysunięte są ku przodowi w sposób niewyraźny. Przedplecze jest dłuższe niż szerokie i trochę szersze od głowy. Boki ma równoległe. Na jego powierzchni występują rzędy grzbietowe zawierające sześć punktów. Pokrywy mają krawędzie boczne krótsze od przedplecza^[3].

Kusakowaty ten jest stenobiotem, zasiedlającym wyłącznie torfowiska wysokie, gdzie bytuje wśród wilgotnych torfowców^[4]^[3].

Owad palearktyczny, w Europie znany m.in. z Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Austrii, Włoch, Szwecji, Finlandii, Polski, Słowacji, Rumunii i Ukrainy^[2]. W Polsce znany jest z pojedynczego stanowiska w Puszczy Piskiej^[4]^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ O. Sjöberg. Drei neue Käfer aus der borealen Region Schwedens. „Entomologisk Tidskrift”. 71 (2), s. 159-164, 1950.
↑ ^a ^b Lee H. Herman. Catalog of the Stapylinidae (Iscecta:Coleoptera). 1758 to the End of Second Millenium. VI Staphylinine Group (Part 2). Staphylininae: Diochini, Maorothiini, Othiini, Platyprosopini, Staphylinini (Amblyopinina, Anisolinina, Hyptiomina, Philonthina). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 265, s. 2441–3020, 2001.
↑ ^a ^b ^c Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 e Kusakowate - Staphylinidae: Kusaki - Staphylininae. Warszawa, Wrocław: PWN, PTE, 1980.
↑ ^a ^b B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 2. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (7), 1980.

[Sjöberg-1] O. Sjöberg. Drei neue Käfer aus der borealen Region Schwedens. „Entomologisk Tidskrift”. 71 (2), s. 159-164, 1950.

[Herman-2] Lee H. Herman. Catalog of the Stapylinidae (Iscecta:Coleoptera). 1758 to the End of Second Millenium. VI Staphylinine Group (Part 2). Staphylininae: Diochini, Maorothiini, Othiini, Platyprosopini, Staphylinini (Amblyopinina, Anisolinina, Hyptiomina, Philonthina). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 265, s. 2441–3020, 2001.

[Szujecki-3] Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 e Kusakowate - Staphylinidae: Kusaki - Staphylininae. Warszawa, Wrocław: PWN, PTE, 1980.

[Burakowskietal-4] B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 2. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (7), 1980.

[1]

[2]

[3]

[4]