Przejdź do zawartości

Gajusz Antoniusz Hybryda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Gajusz Antoniusz Hybryda (Gaius Antonius Hybrida, zm. po 42 p.n.e.) – polityk rzymski. Syn Marka Antoniusza Oratora.

Karierę wojskową rozpoczął jako legat i dowódca oddziałów jazdy pod komendą Sulli podczas wojen z Mitrydatesem. Pozostawiony w Grecji dla zaprowadzenia pokoju i porządku zamiast tego złupił bezwzględnie prowincje nie oszczędzając świątyń i dopuszczając się okrucieństw wobec mieszkańców. W 76 r. p.n.e. został oskarżony o nadużycia i prowadzenia sprawy przeciw niemu podjął się Cezar[1], ale uniknął kary dzięki przekupstwom i poparciu rodu Antoniuszów. Został później w 70 r. p.n.e. usunięty przez cenzorów ze składu senatu na podstawie oskarżeń o okrucieństwa popełnione w Grecji.

Przywrócony do stanu senatorskiego rozpoczął znów karierę polityczną. Pomimo otaczającej go złej sławy został wybrany trybunem ludowym w 71 r., pretorem w 66 p.n.e. W 63 p.n.e. został wybrany konsulem razem z Cyceronem[2][3][4][5], a w wyborach przepadł Sergiusz Katylina[6]. Skrycie sprzyjał[2] spiskowi Katyliny, który miał nadzieję na przyłączenie się Antoniusza do swoich planów[7], ale Cyceron przeciągnął go na swoją stronę oddając przypadłe mu w udziale namiestnictwo prowincji Macedonia[2][8][9]. Zmuszony uchwałą senatu do wystąpienia przeciwko spiskowcom[2][10], w dzień bitwy pod Pistorią oddał komendę dowódcy jazdy Markowi Petrejuszowi pod pozorem obłożnej choroby[11]. Tym niemniej jako naczelnemu wodzowi przypisano mu zwycięstwo nad wojskami Katyliny[4][12][13]. W latach 62–60 p.n.e. namiestnik prowincji Macedonia. Poniósł tam kilka porażek z rąk Dardanów i Bastarnów[14]. W Macedonii dopuścił się tak wielkich zdzierstw, że po powrocie do Rzymu został znów oskarżony o nadużycia. Pomimo obrony prowadzonej przez Cycerona został w 59 p.n.e. skazany i poszedł na wygnanie do Kefalenii[15]. Odwołał go z wygnania Gajusz Juliusz Cezar[16]. W 44 p.n.e. Marek Antoniusz nakłaniał Gajusza do starania się o cenzurę i przygotowywał mu kampanię wyborczą, ostatecznie wybory się nie odbyły[17]. W 42 p.n.e. został w końcu wybrany cenzorem wraz z Publiuszem Sulpicjuszem Rufusem[18]. Jedna jego córka Antonia była żoną Kaniniusza Gallusa, a druga córka Antonia Hybryda była drugą żoną Marka Antoniusza.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Gajusz Juliusz Cezar, 4. W: Plutarch z Cheronei: Żywoty sławnych mężów, TOM II. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, s. 551. ISBN 83-04-04720-9.
  2. a b c d Księga Trzydziesta Siódma. W: Kasjusz Dion Kokcejanus: Historia rzymska. edycja komputerowa www.histurion.pl.
  3. Boski August, Rozdział 5. W: Gajusz Swetoniusz Trankwillus: Żywoty Cezarów. Warszawa: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, 1972, s. 102.
  4. a b Księga Druga, 12. W: Lucjusz Anneusz Florus: Zarys Dziejów Rzymskich. Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, 1973, s. 88–89.
  5. rozdział 24. W: Gajusz Salustiusz Krispus: Sprzysiężenie Katyliny. edycja komputerowa www.histurion.pl.
  6. Marek Tulliusz Cyceron, Rozdział jedenasty. W: Plutarch z Cheronei: Żywoty sławnych mężów. edycja komputerowa www.histurion.pl.
  7. rozdział 21. W: Gajusz Salustiusz Krispus: Sprzysiężenie Katyliny. edycja komputerowa www.histurion.pl.
  8. rozdział 26. W: Gajusz Salustiusz Krispus: Sprzysiężenie Katyliny. edycja komputerowa www.histurion.pl.
  9. Marek Tulliusz Cyceron, Rozdział dwunasty. W: Plutarch z Cheronei: Żywoty sławnych mężów. edycja komputerowa www.histurion.pl.
  10. rozdział 36. W: Gajusz Salustiusz Krispus: Sprzysiężenie Katyliny. edycja komputerowa www.histurion.pl.
  11. rozdział 57,59. W: Gajusz Salustiusz Krispus: Sprzysiężenie Katyliny. edycja komputerowa www.histurion.pl.
  12. Periocha księgi CIII. W: Tytus Liwiusz: Dzieje Rzymu od założenia Miasta. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1982, s. 280.
  13. Marek Tulliusz Cyceron, Rozdział dwudziesty drugi. W: Plutarch z Cheronei: Żywoty sławnych mężów. edycja komputerowa www.histurion.pl.
  14. Księga LI 26. W: Kasjusz Dion Kokcejanus: Historia.
  15. Księga Trzydziesta Ósma. W: Kasjusz Dion Kokcejanus: Historia rzymska. edycja komputerowa www.histurion.pl.
  16. Filipika trzecia; [38,98]. W: Marek Tulliusz Cyceron: Filipiki (In Marcum Antonium Orationes Phillipcae). edycja komputerowa www.histurion.pl.
  17. Filipika trzecia; [38,98-99]. W: Marek Tulliusz Cyceron: Filipiki (In Marcum Antonium Orationes Phillipcae). edycja komputerowa www.histurion.pl.
  18. „P(ublius) Sulpicius C(aius) Antonius cen[s(ores)] / P H N T vico Galb(ae) P(ublius) Peticius P(ubli) l(ibertus) Apollodoru[s] „ w CIL 14, 02611. [dostęp 2010-01-19]. (łac.).